Umowa dożywocia polega na tym, że jedna osoba (dożywotnik) przenosi własność nieruchomości na inną osobę (nabywcę), która zobowiązuje się zapewnić jej dożywotnie utrzymanie. Jeśli strony nie ustaliły inaczej, nabywca powinien przyjąć zbywcę jako domownika, dbać o niego, dostarczać mu wyżywienie, ubranie, mieszkanie, światło, opał, pomoc, etc.
Strony kształtują treść umowy dożywocia według swoich potrzeb, np. nabywca może ustanowić użytkowanie wieczyste, służebność mieszkania lub inne powtarzające się świadczenia (art. 908 kodeksu cywilnego).
Można także zastrzec dożywocie na rzecz osoby bliskiej zbywcy. Wówczas przeniesienie własności nieruchomości następuje w chwili obciążenia jej prawem dożywocia.
Prawo dożywocia jest niezbywalne, ma charakter osobisty, ściśle związany z osobą dożywotnika.
[srodtytul]Zmiana świadczenia i rozwiązanie umowy[/srodtytul]
