Pierwszy Sikh na najwyższym stanowisku Indii
Singh był pierwszym indyjskim przywódcą od czasów Jawaharlala Nehru, który został ponownie wybrany po odbyciu pełnej pierwszej kadencji, i pierwszym Sikhem, który piastował najwyższe stanowisko w kraju. Publicznie przeprosił w parlamencie za zamieszki w 1984 r., w których zginęło około 3000 Sikhów.
Jego druga kadencja została naznaczona serią oskarżeń o korupcję, które prześladowały jego administrację. Skandale, jak twierdzi wielu, były częściowo odpowiedzialne za druzgocącą porażkę jego partii Kongresu w wyborach powszechnych w 2014 r.
„Architekt reform, które uzdrowiły finanse Indii”
Singh urodził się 26 września 1932 r. w odludnej wiosce w prowincji Pendżab, w niepodzielonych Indiach. Brakowało w niej wody i prądu.
Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Pendżabskim uzyskał tytuł magistra na Uniwersytecie w Cambridge, a następnie stopień doktora filozofii w Oksfordzie.
Singh zyskał rozgłos polityczny jako minister finansów Indii w 1991 r., przejmując urząd w momencie, gdy kraj pogrążał się w kryzysie ekonomicznym. Jego nieoczekiwana nominacja była ukoronowaniem długiej i znakomitej kariery jako naukowca i urzędnika państwowego – pełnił funkcję doradcy ekonomicznego rządu, a także był szefem indyjskiego banku centralnego. Nie deklarował jednak żadnych ambicji politycznych.
Sprawował ten urząd do 1996 roku i stał się w tym okresie – jak pisze Reuters – architektem reform, które uzdrowiły finanse kraju i otworzyły go na handel międzynarodowy. Doprowadził do deregulacji indyjskiej gospodarki i jej bezprecedensowego rozwoju. Nawiązał dobre relacje ze Stanami Zjednoczonymi.
