Nie żyje Manmohan Singh, były premier Indii. "Był architektem sukcesu gospodarczego"

W czwartek media donosiły, że Manmohan Singh nagle stracił przytomność i został przewieziony do szpitala. 

Singh był jednym z najdłużej urzędujących premierów Indii i uważany jest za twórcę kluczowych reform liberalizujących gospodarkę. Pełnił funkcję premiera w latach 2004-2014, a wcześniej był ministrem finansów.

Wśród osób, które oddają hołd Singhowi po upublicznieniu wiadomości o jego śmierci, znalazł się obecny premier Narendra Modi, który napisał w mediach społecznościowych, że „Indie opłakują stratę jednego ze swoich najwybitniejszych przywódców”.

Modi napisał, że podczas ich interakcji „mądrość i pokora” Singha były zawsze widoczne. Podczas pełnienia funkcji premiera „podejmował liczne wysiłki na rzecz poprawy życia ludzi”.

Pierwszy Sikh na najwyższym stanowisku Indii

Singh był pierwszym indyjskim przywódcą od czasów Jawaharlala Nehru, który został ponownie wybrany po odbyciu pełnej pierwszej kadencji, i pierwszym Sikhem, który piastował najwyższe stanowisko w kraju. Publicznie przeprosił w parlamencie za zamieszki w 1984 r., w których zginęło około 3000 Sikhów.

Jego druga kadencja została naznaczona serią oskarżeń o korupcję, które prześladowały jego administrację. Skandale, jak twierdzi wielu, były częściowo odpowiedzialne za druzgocącą porażkę jego partii Kongresu w wyborach powszechnych w 2014 r.

„Architekt reform, które uzdrowiły finanse Indii”

Singh urodził się 26 września 1932 r. w odludnej wiosce w prowincji Pendżab, w niepodzielonych Indiach. Brakowało w niej wody i prądu.

Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Pendżabskim uzyskał tytuł magistra na Uniwersytecie w Cambridge, a następnie stopień doktora filozofii w Oksfordzie.

Singh zyskał rozgłos polityczny jako minister finansów Indii w 1991 r., przejmując urząd w momencie, gdy kraj pogrążał się w kryzysie ekonomicznym. Jego nieoczekiwana nominacja była ukoronowaniem długiej i znakomitej kariery jako naukowca i urzędnika państwowego – pełnił funkcję doradcy ekonomicznego rządu, a także był szefem indyjskiego banku centralnego. Nie deklarował jednak żadnych ambicji politycznych. 

Sprawował ten urząd do 1996 roku i stał się w tym okresie – jak pisze Reuters – architektem reform, które uzdrowiły finanse kraju i otworzyły go na handel międzynarodowy. Doprowadził do deregulacji indyjskiej gospodarki i jej bezprecedensowego rozwoju. Nawiązał dobre relacje ze Stanami Zjednoczonymi.