Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Kości zostały zaplanowane
Pewnie każdy kiedyś zastanawiał się, kto projektuje te wszystkie szlaki komunikacyjne. Czemu autostrada na Łódź mija to miasto o godzinę stania w korku (co dopiero niedawno udało się naprawić), a stacja kolejowa w Nasielsku leży między Mogowem a Pieścirogami, dobrych kilka kilometrów od miasta, które ma obsługiwać. Gra planszowa „Kolejowy szlak" udziela odpowiedzi na to pytanie. Otóż o przebiegu dróg decyduje los. No dobra, los wsparty umiejętnościami domorosłych planistów.
Każdy z graczy otrzymuje planszetkę z terenem o wymiarach siedem na siedem pól oraz suchościeralny pisak. Następnie wybrana osoba rzuca czterema kostkami, losując w ten sposób konkretny wygląd pojedynczych fragmentów tras kolejowych i samochodowych. Wówczas gracze pracowicie je przerysowują na wybranych przez siebie miejscach swoich planszetek. Oczywiście pełnej dowolności nie mają. Szosy muszą łączyć się ze sobą bądź z tak zwanymi ujściami, podobnie zresztą jak szlaki kolejowe. Dany fragment drogi można oczywiście obrócić pod dowolnym kątem, ale nie ułatwia to znacząco zabawy. Doprowadzenie traktu do celu okazuje się wyzwaniem, z kolei niedokończenie szlaku wiąże się z karą!
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
