Tak, „Lot nad kukułczym gniazdem” to jeden z antybiotyków najskuteczniej zwalczających w człowieku bakcyle instytucjonalnej choroby. Bo czy każdy urząd, instytut, placówka – nie jest w rzeczy samej domem wariatów? I to takim, do którego relatywnie normalni ludzie zapisują się z własnej woli. Tak jest bezpieczniej, spokojniej – ch…, ale stabilnie. Pierwszym z objawów instytucji jest letarg. Bezwolny dryf po falach procedur. Na Keseya jeszcze przyjdzie czas, na razie odtruwamy go „Mikołajkiem”.

Ukryty, nigdy niewypowiedziany, ale niezmienny cel każdej z nich – zrobić z ciebie Ananiasza; przeflancować na pupilka Naszej Pani. Zawsze przygotowanego, martwego w środku, gładkiego z zewnątrz pieszczoszka wszystkich instytucji. Ananiaszy się nie bije (w końcu noszą okulary), z Ananiaszami się nie bawi. Lepiej być wiecznie śpiącym Kleofasem albo i Alcestem z nieodłączną bułeczką czekoladową w buzi, lepiej pisać linijki, zostawać za karę po lekcjach, niż być Niedotykalnym. On już przegrał, stanął po stronie Opiekunów i Dyrektorów. Nawet Rosół nie każe mu patrzeć prosto w oczy, bo wie, że nic by tam nie zobaczył. I druga lekcja Goscinnego: prawdziwe życie dzieje się na przerwie. Szkoła, jak każda instytucja, ma swój plan. Ty musisz mieć własny. Musisz się jej wymknąć. Inaczej skosi cię i przemieli w swoich trybach. Zapadniesz na Instytucje i już nigdy się nie wyleczysz.

Czytaj więcej

Plus Minus

Jan Maciejewski: By zobaczyć, gdzie zaczyna się transhumanizm, wystarczy wyłączyć adblocka

Chcecie państwo zobaczyć, gdzie zaczyna się transhumanizm? Wystarczy wyłączyć adblocka, obejrzeć...

Nie poczujesz żaru ani pasji, bo te przychodzą bez żadnego trybu, poza planem i procedurą. Natkniesz się na nie tylko w samotności, idąc własną drogą. Omijając ośrodki i placówki jak tyczki podczas slalomu. Czasem dostaniesz którąś z nich prosto w zęby – bywa i tak. Ale to i tak lepsze, niż poczuć się bezpiecznie i komfortowo w jej murach. To jak pokochać kajdany.

100 lat Konkursu Chopinowskiego
z „Rzeczpospolitą”

CZYTAJ WIĘCEJ

Nad wejściem do każdej z nich widnieje napis: „Zakaz palenia”. Ale im nie chodzi o papierosy. To ciebie chcą zgasić. Ile razy spróbujesz tam zapłonąć, włącza się alarm, przyjeżdżają odpowiednie służby, wszyscy mają poważne miny, kręcą głową z niedowierzaniem. Niech im będzie. Ty – uciekaj. Omijaj procedury, rób zaległości, nadrabiaj na zewnątrz, na powietrzu. Szukaj tlenu. Płoń.

Nie mogę ci tego powiedzieć. Nie dlatego, żebyś powtórzył to swojej pani – nie podejrzewam cię o to. Nie mogę, bo sam musisz do tego dojść. To musi być twoja ucieczka. Każdy ma własną. Z Instytucji nikt cię nie wyleczy – poza tobą.