Elementem obowiązkowym w różnych typach zaświatów jest powiązanie ich z bytowaniem ziemskim. Kto na Ziemi sprawował się porządnie, ten nie ma się czego obawiać. Albowiem zaraz po śmierci następuje ważenie i odmierzanie zasług, a po nich nagroda albo kara. Dobrzy trafiają do krain wiecznej szczęśliwości, źli do różnego rodzaju piekieł, gdzie zaznają męczarni. Nieba, czyli raje, pozwalają na błogie spacerowanie po pięknie utrzymanych łąkach, człowiek może być sam ze sobą, nie ma zgiełku, pośpiechu, scen gwałtownych. W piekłach kłębi się od nagich ciał, męczonych przez diabły, węże, dziwaczne stwory będące kombinacją części ludzkich i zwierzęcych. Ma tu miejsce pożeranie grzeszników żywcem, palenie ich na rusztach albo w smole. Aczkolwiek bogate formy maltretowania po tym, na cośmy się napatrzyli w XX wieku, robią dość naiwne wrażenie.