Efekt Hitlera

Księgi McDonougha czyta się wyśmienicie dla potoczystości i klarowności wywodu, które autor osiąga, stosując narrację chronologiczną: jeden rok to jeden rozdział. Widać dar opowiadania, można odnieść wrażenie, że to powieść. Wierność faktograficzna nie przeszkadza w budowaniu napięcia, a ikonografia pokazuje miejsca i osoby, które właśnie biorą udział w wydarzeniach.

„Czas Hitlera" to także historia II wojny światowej w Europie, przedstawiona przez postać Führera. Stosowana przez Anglików doktryna zaspokajania polegała na tym, by dać się Hitlerowi nachapać cudzym kosztem. Tak było z Austrią, której nawet to się podobało, a następnie z Czechosłowacją i Polską. W ramach tych rozgrywek można zaobserwować „efekt Hitlera": dopóki politycy grają wedle reguł, które wszyscy akceptują, polityka jest przewidywalna. Jeden gracz nieobliczalny powoduje, że cały dotąd stabilny układ polityczny wpada w stan chaosu. W międzywojennej Europie znalazło się aż dwóch takich graczy i konfrontacja między nimi przerodziła się w kataklizm.