Pozostaje niepodważalnym faktem, że okres od połowy 1926 r. do lat 1935 – 1936 to najlepszy czas w dziejach kompleksu lotniczo-przemysłowego w Polsce. Ograniczę się do krótkiego wykazu realnych efektów pracy samego Piłsudskiego oraz jego zespołu kierowniczego:
a) Utworzenie i uruchomienie pierwszej w Polsce fabryki silników lotniczych dużej mocy oraz dokończenie budowy Instytutu Aerodynamicznego w 1927 r.
b) Utworzenie i uruchomienie pierwszej w Polsce fabryki samolotów o konstrukcji metalowej w 1928/1929.
c) Skonstruowanie od podstaw i wdrożenie do produkcji seryjnej świetnych podówczas (na przełomie lat 20. i 30.) samolotów myśliwskich. Dokonano tego w starych, drewnianych szopach i barakach nieopodal dzisiejszego placu Unii Lubelskiej w Warszawie, przekształconych od 1928 r. decyzją Józefa Piłsudskiego z mało wydajnych wojskowych warsztatów remontowych w Państwowe Zakłady Lotnicze. Był to jeden z najświetniejszych w Europie pokazów efektywności etatyzmu.
e) Przezbrojenie ponad połowy lotnictwa myśliwskiego w 1933 r. w samoloty PZL-7 oraz w szybkim tempie zwiększenie liczby jego eskadr o 50 proc. Wszystko to miało miejsce podczas ciężkiego kryzysu gospodarczego.
