Reklama

Biografia Miłosza pióra Andrzeja Franaszka

Kto naprawdę krył się za tubalnym, zaraźliwym śmiechem i zadziwiająco młodzieńczym spojrzeniem niebieskich oczu?

Aktualizacja: 26.04.2011 16:06 Publikacja: 23.04.2011 01:01

Wilno, 25 maja 1930 r., rzeka Wilia. Paweł Jasienica, Czesław Miłosz, Teodor Bujnicki i Stefan Jędry

Wilno, 25 maja 1930 r., rzeka Wilia. Paweł Jasienica, Czesław Miłosz, Teodor Bujnicki i Stefan Jędrychowski podczas kapieli nago w czasie wycieczki kajakowej. Za obrazę moralności publicznej ukarani grzywną w wysokości 25 zł. Epizod opisany w „Pamiętnikach” Pawła Jasienicy (fot. Archiwum Ewy Beynar-Czeczott)

Foto: Forum

W rymowance „Daemones" Czesław Miłosz trochę się odsłonił, przyznając – na przykład – że

Czy lepszy byłem, czy gorszy

Na grze mój żywot się kończy",

ale że „z całą moją odwagą/ nie umiem wystąpić nago,

sumując swoje „skłamane" życie, ustawia się na najwygodniejszej pozycji z możliwych, jako że

... kim byłem naprawdę

Nie zdradzą pisania żadne.

Czy w obłok, zmienny i nikły,

Będziecie pakować widły

I za to dręczyć przez wieki,

Że człowiek byłem kaleki.

Pozostało jeszcze 98% artykułu

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Reklama
Plus Minus
„Szopy w natarciu”: Zwierzęta kontra cywilizacja
Plus Minus
„Przystanek Tworki”: Tworkowska rodzina
Plus Minus
„Dept. Q”: Policjant, który bał się złoczyńców
Plus Minus
„Pewnego razu w Paryżu”: Hołd dla miasta i wielkich nazwisk
Materiał Promocyjny
Sprzedaż motocykli mocno się rozpędza
Plus Minus
„Survive the Island”: Między wulkanem a paszczą rekina
Reklama
Reklama