Andrzej Talaga: Rosja się zbroi, róbmy to samo

O ile ogło­szo­na przez pre­zy­den­ta Mie­dwie­die­wa mo­der­ni­za­cja w go­spo­dar­ce i ad­mi­ni­stra­cji le­ży odło­giem, o tyle w ar­mii na­bie­ra ru­mień­ców. Ro­sną­ce ce­ny ro­py i ga­zu spra­wia­ją, że bu­dżet Fe­de­ra­cji Ro­syj­skiej pęcz­nie­je od go­rą­cych eu­ro, któ­re są co­raz ro­zum­niej wy­da­wa­ne na zbro­je­nia. Od­po­wie­dzią Pol­ski po­win­no być przy­spie­sze­nie mo­der­ni­za­cji ar­mii, bo je­że­li kie­dy­kol­wiek przyj­dzie nam sto­czyć woj­nę, prze­ciw­ni­kiem nie bę­dzie Sło­wa­cja, Szwe­cja czy na­wet Niem­cy, lecz Ro­sja.

Z opu­bli­ko­wa­nych wła­śnie da­nych wy­ni­ka, że w 2011 r. zy­ski Gaz­pro­mu wzro­sły o 25 pro­cent, i to mi­mo fa­tal­ne­go sta­nu in­fra­struk­tu­ry oraz ogra­ni­cze­nia in­we­sty­cji: to naj­więk­szy zysk net­to od 20 lat. W li­sto­pa­dzie roz­po­czę­ła się bu­do­wa pierw­sze­go z dwóch okrę­tów de­san­to­wych Mi­stral, któ­re Ro­sja za­mó­wi­ła we Fran­cji. Wy­ni­ki rocz­ne Gaz­pro­mu łą­czą się z za­mó­wie­nia­mi zbro­je­nio­wy­mi w lo­gicz­ną ca­łość. Sprze­daż wę­glo­wo­do­rów to pra­wie po­ło­wa wpły­wów bu­dże­to­wych Ro­sji. Im są wyż­sze, tym wię­cej moż­na wy­dać na broń.

1

Nie ma pew­nych in­for­ma­cji o ro­syj­skich wy­dat­kach na ar­mię ani ich re­la­cji do PKB. We­dług sza­cun­ków w 2009 r. by­ło to ok.

4,3 pro­c. PKB. Dla po­rów­na­nia: w Chi­nach – 2,2 proc., USA – 4,7 proc., Niem­czech – 1,4 proc., Hisz­pa­nii – 1,1 proc. Fran­cji – 2,5 proc., Pol­sce – 1,9 proc. W kwo­tach bez­względ­nych Mo­skwa wy­da­ła na si­ły zbroj­ne 52 mld do­la­rów, czy­li pra­wie ty­le co Wiel­ka Bry­ta­nia, a wię­cej niż Niem­cy. Jej bu­dżet obron­ny z ro­ku na rok ro­śnie, nie tyl­ko kwo­to­wo, ale i pro­cen­to­wo. W 2011 r. by­ło to już praw­do­po­dob­nie po­nad 60 mi­liar­dów, co przy cię­ciach wy­dat­ków państw NA­TO win­du­je Ro­sję na po­zy­cję jed­nej z trzech czo­ło­wych sił mi­li­tar­nych Eu­ro­py.

Rzecz jed­nak nie tyl­ko w tym, ile ma się pie­nię­dzy na woj­sko, ale jak są wy­da­wa­ne. Mi­mo roz­po­czę­tej jesz­cze w 2006 r. re­for­my ar­mia ro­syj­ska mar­no­tra­wi­ła pie­nią­dze. Bu­dżet utrzy­my­wał wa­ta­hy ge­ne­ra­łów i puł­kow­ni­ków o mier­nym do­świad­cze­niu w do­wo­dze­niu no­wo­cze­sną ar­mią, si­ły zbroj­ne ku­po­wa­ły ro­dzi­my sprzęt ni­skiej ja­ko­ści po za­wy­żo­nych ce­nach. Im bar­dziej rósł bu­dżet obron­ny, tym bar­dziej pro­du­cen­ci pod­no­si­li ce­ny bro­ni, woj­sko prze­cież i tak za­pła­ci. Na sty­ku ge­ne­ra­li­cja – pro­du­cen­ci po­wstał je­den z naj­bar­dziej ko­rup­cyj­nych ukła­dów w Ro­sji. Bez je­go roz­bi­cia wszel­kie zmia­ny, w tym za­stę­po­wa­nie po­bo­ru służ­bą kon­trak­to­wą czy zmia­na sys­te­mu dy­wi­zyj­ne­go na bry­ga­do­wy, roz­bi­ja­ły się o po­wszech­ną nie­moc.