Wolno przejąć przedsiębiorstwo bez umów leasingu

Nabywca przedsiębiorstwa przejmuje wszystkie materialne i niematerialne składniki majątku kupionej firmy. Możliwe są jednak wyjątki od tej zasady

Publikacja: 22.07.2008 08:34

Tak wynika z uchwały Sądu Najwyższego z 25 czerwca 2008 r. (III CZP 45/08) podjętej w celu wyjaśnienia wątpliwości prawnych powstałych na tle konkretnego sporu sądowego.

Początek tej sprawie dała umowa sprzedaży z kwietnia 2006 r., na mocy której własnością firmy Skorpion Grupa sp. z o.o. stało się przedsiębiorstwo należące poprzednio do Grot Atech sp. z o.o. Spółka będąca nabywcą uznała, że na mocy tej umowy przejęła także umowy leasingu dwu samochodów zawarte przez poprzednika w 2004 r. ze spółką akcyjną Europejski Fundusz Leasingowy. Poprzednik wykorzystywał je do świadczenia usług w zakresie ochrony osób i mienia.

Leasingodawca zażądał jednak zwrotu tych pojazdów i groził, że w razie niewydania mu ich powiadomi organy ścigania o popełnieniu przestępstwa przywłaszczenia rzeczy ruchomych.

W tym stanie rzeczy nabywca przedsiębiorstwa, spółka Skorpion Grupa, wystąpił przeciw EFL do sądu. Domagał się ustalenia, że nabywając przedsiębiorstwo od Grot Atech, wstąpił jednocześnie w prawa tej spółki wynikające ze wskazanych umów leasingu. Powoływał się na art. 55

1

kodeksu cywilnego i załącznik do umowy sprzedaży przedsiębiorstwa zawierający wykaz przejmowanych umów, w którym wymienione były także wskazane dwie umowy leasingu.

Pozwany leasingodawca przekonywał, że Skorpion Grupa użytkuje sporne pojazdy bez podstawy prawnej. W momencie nabycia przedsiębiorstwa nie doszło bowiem do cesji umów leasingowych. Leasingodawca twierdził, że w celu przejęcia tych umów powinna być dokonana formalnie, przy zachowaniu warunków określonych w art. 509 i 519 k.c., cesja wierzytelności z nich wynikających i przejęcie długu. W umowach leasingu zastrzeżony był bowiem zakaz zawierania przez leasingobiorcę (korzystającego) umów cesji z osobami trzecimi, na zmianę leasingobiorcy leasingodawca musiałby wyrazić zgodę, i to w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

Sąd I instancji zgodził się z argumentacją EFL i oddalił żądanie Skorpion Grupy. W myśl art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bowiem bez zgody dłużnika przenieść swą wierzytelność na osobę trzecią, ale nie jest to możliwe m.in., gdy inaczej zastrzeżono w umowie. Zakaz cesji zawarty w umowach leasingu był skuteczny, a leasingobiorca na cesję zgody nie wyraził.

Sąd II instancji, do którego wpłynęła apelacja, nie był pewny słuszności stanowiska zajętego w kwestionowanym wyroku. Dostrzegając wątpliwość prawną, zwrócił się z pytaniem do Sądu Najwyższego.

Chodziło w istocie o rozstrzygnięcie, czy decydujące znaczenie w kwestii przejęcia umów przez nabywcę przedsiębiorstwa ma:

- art. 509 k.c., według którego przelew nie jest dopuszczalny, jeśli sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania, czy też

- art. 55

1

k.c. określający, jakie składniki tworzą przedsiębiorstwo, oraz przepisy następujące po nim, w tym art. 552 k.c., w którym zapisano, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w jego skład, zastrzegając jednak, że co innego może wynikać z treści czynności prawnej albo przepisów szczególnych.

SN w uchwale stwierdził, że przy zawarciu umowy zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55

1

k.c. zachowują aktualność ograniczenia lub wyłączenia dopuszczalności przeniesienia (zbycia) poszczególnych składników tego przedsiębiorstwa wynikające z przepisów ustawy, zastrzeżenia umownego lub właściwości zobowiązania. W omawianej sprawie oznacza to, że rację ma firma leasingowa, a nie nabywca przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo – zapisano w art. 55

1

k.c. – to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Jako tworzące przedsiębiorstwo wymienia się przykładowo:

- nazwę przedsiębiorstwa,

- własność nieruchomości i ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości (np. służebność gruntowa) i ruchomości,

- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy oraz inne prawa do korzystania z ruchomości i nieruchomości (do nich należą umowy leasingu),

- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne,

- koncesje, licencje, zezwolenia,

- patenty i inne prawa własności przemysłowej,

- majątkowe prawa autorskie i pokrewne,

- tajemnice przedsiębiorstwa,

- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Tak wynika z uchwały Sądu Najwyższego z 25 czerwca 2008 r. (III CZP 45/08) podjętej w celu wyjaśnienia wątpliwości prawnych powstałych na tle konkretnego sporu sądowego.

Początek tej sprawie dała umowa sprzedaży z kwietnia 2006 r., na mocy której własnością firmy Skorpion Grupa sp. z o.o. stało się przedsiębiorstwo należące poprzednio do Grot Atech sp. z o.o. Spółka będąca nabywcą uznała, że na mocy tej umowy przejęła także umowy leasingu dwu samochodów zawarte przez poprzednika w 2004 r. ze spółką akcyjną Europejski Fundusz Leasingowy. Poprzednik wykorzystywał je do świadczenia usług w zakresie ochrony osób i mienia.

Pozostało 84% artykułu
Konsumenci
Pozew grupowy oszukanych na pompy ciepła. Sąd wydał zabezpieczenie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Sądy i trybunały
Dr Tomasz Zalasiński: W Trybunale Konstytucyjnym gorzej już nie będzie
Konsumenci
TSUE wydał ważny wyrok dla frankowiczów. To pokłosie sprawy Getin Banku
Nieruchomości
Właściciele starych budynków mogą mieć problem. Wygasają ważne przepisy
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Prawo rodzinne
Przy rozwodzie z żoną trzeba się też rozstać z częścią krów