Urząd powinien wysłać decyzję do pełnomocnika

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 9 września 2010 r., II SA/Kr 641/10[/b]

[srodtytul] Jaki jest problem[/srodtytul]

Powiatowy inspektor odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego dla inwestycji polegającej na rozbudowie i przebudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolno stojącego. Od decyzji tej odwołanie w terminie wniosła inwestorka działająca przez pełnomocników S.P. i B.P. Organ II instancji stwierdził jednak, że zaskarżona decyzja odpowiada prawu.

Skargę na decyzję wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego wniosła M.P. Zarzuciła w niej brak poinformowania jej o zakończeniu postępowania dowodowego, a co za tym idzie – brak możliwości wypowiedzenia się co do zebranego materiału

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA uznał skargę za zasadną.

Przypomniał, że stosownie do art. 32 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=FEBF877810A694D887EFA3AF1E7616A4?n=1&id=133093&wid=296180]kodeksu postępowania admnistracyjnego[/link] strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania.

Tak więc od chwili ustanowienia pełnomocnika w sprawie strona działa za jego pośrednictwem z pełnym skutkiem prawnym, a więc również wszystkie pisma powinny być doręczane temu pełnomocnikowi, a nie stronie. Stanowi o tym art. 40 § 2 k.p.a., zgodnie z którym, jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi.

W orzecznictwie i piśmiennictwie panuje zgodne przekonanie, że brak udziału pełnomocnika w postępowaniu administracyjnym powinien być traktowany na równi z brakiem udziału strony, a tym samym pominięcie przez organ administracji pełnomocnika jest równoznaczne z pominięciem strony w postępowaniu administracyjnym i uzasadnia wznowienie postępowania na zasadzie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a.

Doręczenie pisma stronie, jeśli działa ona przez ustawowego przedstawiciela lub ustanowiła pełnomocnika, jest bezskuteczne.

Z akt postępowania administracyjnego wynika, że pełnomocnikami skarżącej M.P. były w postępowaniu odwoławczym S.P. i B.P. na podstawie pełnomocnictwa z 11 marca 2009 r. Z akt sprawy nie wynika również, aby skarżąca cofnęła pełnomocnictwo do jej reprezentowania w sprawie. Obowiązkiem organu było zatem doręczanie wydanych w sprawie rozstrzygnięć pełnomocnikowi skarżącej.