VAT: Wynajem auta zastępczego bez pełnego odliczenia

Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 listopada 2011 (I FSK  148/11).

Czego dotyczył spór

W listopadzie 2009 spółka z o.o. wystąpiła o interpretację dotyczącą rozliczenia VAT. We wniosku wskazała, że jest czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem jej działalności jest świadczenie usług pomocy drogowej, m.in. na rzecz producentów samochodów, udzielających nabywcom swoich produktów gwarancji (obejmującej także programy pomocy drogowej).

W ramach tych usług spółka może być zobowiązana także do  krótkoterminowego udostępnienia osobie objętej programem pomocy drogowej pojazdu zastępczego. Podatniczka podkreśliła, że w zdecydowanej większości przypadków są to samochody osobowe, które nie spełniają warunków przewidzianych w art. 86 ust. 4 pkt 1 – 6 ustawy o VAT.

Spółka nie dysponuje własną flotą pojazdów zastępczych. Musi więc współpracować z wypożyczalniami samochodów zlokalizowanymi w całej Polsce. Umowę z wypożyczalnią podpisuje spółka, a wynajmowane auta są wykorzystywane przez klientów korzystających z pomocy drogowej. Rozliczenie usługi udostępnienia pojazdu zastępczego odbywa się dwuetapowo.

W pierwszej kolejności wypożyczalnia wystawia fakturę VAT na spółkę. Potem spółka przenosi poniesiony wydatek na podmiot, na rzecz którego świadczyła usługi pomocy drogowej, tzn. koncern samochodowy, który ją gwarantuje nabywcom. Faktura wystawiana przez wypożyczalnię zawiera elementy pozwalające zidentyfikować klienta, do dyspozycji którego postawiony został samochód zastępczy. W każdym przypadku istnieje zatem możliwość zidentyfikowania użytkownika samochodu zastępczego. Usługi, świadczone na rzecz producentów samochodów udzielających swoim klientom gwarancji, nie są zwolnione z VAT.

Spółka zapytała, czy przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę VAT naliczonego wynikającą z faktur wystawianych przez wypożyczalnie za usługi krótkotrwałego (trwającego zazwyczaj kilka dni) wynajmu samochodów na rzecz klientów?

W jej ocenie tak, bo nie ma do niej zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy o VAT. Przepis ten mówi, że w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w  ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą.

Suma kwot w całym okresie użytkowania dotycząca jednego samochodu lub pojazdu nie może jednak przekroczyć 6000 zł.

Spółka argumentowała, że nie użytkuje samochodów.

Używanie to nie użytkowanie

Izba skarbowa nie zgodziła się z tym. Podkreśliła, że „użytkowanie” i „używanie” to dwa różne terminy. W ocenie fiskusa spółka wynajmując na podstawie umowy najmu samochody, które następnie udostępnia osobom trzecim w ramach świadczonej przez siebie usługi kompleksowej za wynagrodzeniem, staje się ich użytkownikiem.

W interpretacji wyjaśniono, że w sprawie ma zastosowanie art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, a wnioskodawczyni spełnia warunki określone w tym przepisie. Dlatego zdaniem fiskusa spółce przysługuje prawo do odliczenia tylko części VAT wynikającego z faktur wystawianych przez wypożyczalnię. Interpretację fiskusa potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Oddalając skargę spółki, uznał, że spełnia ona warunki określone w art. 86 ust. 7 ustawy o VAT.

Spółka zaskarżyła ten wyrok do NSA. Jednak sąd kasacyjny również przyznał rację fiskusowi. Oddalając skargę kasacyjną, podkreślił, że spółka oprócz pomocy drogowej świadczy na  rzecz klienta usługę udostępnienia auta zastępczego. Jest to dalsza usługa najmu, i ma do niej zastosowanie przepis ograniczający prawo do odliczenia VAT.

Zobacz:

Dobra Firma

»

Podatki i księgi

»