Gnieźnieńscy radni podjęli uchwałę w sprawie terminu, częstotliwości i trybu uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Z jej postanowień wynikało, że opłatę tę mieszkańcy mają uiszczać na rachunek bankowy jednoosobowej gminnej spółki. W uzasadnieniu uchwały radni zapisali, że na podstawie przepisów ustawy o samorządzie gminnym spółka została przez prezydenta upoważniona do wykonywania niektórych zadań Gniezna związanych z gospodarowaniem odpadami.
Uchwała została uchylona przez Regionalną Izbę Obrachunkową w Poznaniu. W ocenie kolegium Izby gnieźnieńska uchwała jest sprzeczna zarówno z przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, jak i ordynacji podatkowej. Podobne stanowisko zajął WSA w Poznaniu, który wyrokiem z 22 stycznia 2014 r. utrzymał w mocy uchylające uchwałę rozstrzygnięcie nadzorcze RIO w Poznaniu (sygn. III SA/Po 1677/13). Z wyrokiem sądu pierwszej instancji zgodził się Naczelny Sąd Administracyjny, który 10 maja 2016 r. oddalił skargę kasacyjną Gniezna.
W ocenie NSA ustalanie, pobór i windykacja opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi to czynności, do których wykonywania upoważniony jest wójt (jako organ podatkowy), chyba że do poboru opłaty gmina wyznaczyła inkasenta (co w rozpatrywanej sprawie nie nastąpiło). Natomiast na podstawie art. 143 § 1 ordynacji podatkowej dopuszczalne jest udzielenie pełnomocnictwa jedynie pracownikowi jednostki organizacyjnej, która organ obsługuje, w tym przypadku urzędu gminy. Oznacza to, że wykonywanie zadań z zakresu ustalania i poboru opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi np. przez pracowników lub organy spółek komunalnych, z powołaniem się na upoważnienie wynikające z przepisów ustawy o samorządzie gminnym, jest niedopuszczalne.
sygnatura akt: II FSK 1409/14
