Orzekł tak WSA w Warszawie w wyroku z 28 maja 2008 r. (III SA/Wa 1/08)
.
Bank pozyskiwał środki pieniężne przez obrót akcjami emitowanymi przez Skarb Państwa oraz emisję i sprzedaż dłużnych papierów wartościowych w postaci obligacji na okaziciela, na rzecz banków mających siedzibę w państwach Unii (będących stronami konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania). Zwrócił się do ministra finansów o potwierdzenie, że odsetki wypłacane zagranicznemu bankowi, który nabył obligacje od podmiotu niebędącego ich emitentem, są na mocy poszczególnych umów zwolnione z CIT u źródła.
Minister uznał stanowisko banku za nieprawidłowe. Jego zdaniem zwolnienie nie obejmuje przypadków, kiedy bank zagraniczny przez nabycie wierzytelności wynikającej z umowy mającej charakter pożyczki wstępuje w prawa zbywcy będącego podmiotem, który zawarł tę umowę z podmiotem krajowym. Sprawa trafiła do WSA.
Sąd uwzględnił skargę z powodów procesowych. W świetle ordynacji podatkowej organ wyrażając własne stanowisko powinien je uzasadnić, opierając się na przepisach prawa, odnosząc się przy tym do stanu faktycznego opisanego przez stronę. Dopiero ocena stanowiska wnioskodawcy i stanowisko własne organu podatkowego składają się na interpretację. Zdaniem sądu uzasadnienie decyzji nie pozwala na stwierdzenie, z jakiego powodu organ nie podzielił stanowiska strony wyrażonego we wniosku. Nie ocenił stanowiska skarżącej i całkowicie pominął argumenty przedstawione przez nią we wniosku i zażaleniu. Należało więc przyjąć, że zasadne było wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji. Sąd nie może ocenić prawidłowości decyzji, jeżeli nie zawiera wyrażonego w uzasadnieniu merytorycznego stanowiska organu.
