- jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła się domagać wyłączenia lub,
- jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania.
Ponadto można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=750DA9AA6A9D871BFDD2C15C51E1CFAB?n=1&id=71646&wid=192618]konstytucją[/link], umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie, a także gdy orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym lub orzeczenie zostało uzyskane w wyniku przestępstwa.
Można również żądać wznowienia postępowania [b]w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy[/b], a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu, oraz w razie późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy.
[b]Instytucja wznowienia postępowania jest nadzwyczajnym środkiem prawnym skierowanym przeciwko prawomocnemu orzeczeniu. Powoduje to, że wznowienie postępowania może nastąpić jedynie z powodów ściśle określonych w ustawie, a skarga powinna zawierać wyraźne wskazanie podstawy wznowienia i jej uzasadnienie.[/b]
Podnoszone przez J.J. w skardze o wznowienie okoliczności nie stanowią podstaw wznowienia postępowania. Samo bowiem sformułowanie ustawowej podstawy wznowienia postępowania nie oznacza, że skarga na takiej podstawie się opiera.
