Na potrzeby sporządzania sprawozdania finansowego kwoty przysługujące firmie od kontrahentów trzeba ocenić pod kątem prawdopodobieństwa uzyskania ich zapłaty. Przepisy o rachunkowości nakazują wyceniać należności na dzień bilansowy w kwocie wymaganej zapłaty i przy zachowaniu zasady ostrożności. Chodzi o to, aby kwoty należności były wykazane w sprawozdaniu w kwocie, która jest dla firmy realnie możliwa do uzyskania.
Analiza należności pod kątem ewentualnego zagrożenia ich spłaty jest konieczna, aby dane zawarte w sprawozdaniu przedstawiały rzeczywisty obraz finansów firmy. Poza tym takie postępowanie wynika pośrednio z definicji aktywów, która mówi o kontrolowanych przez jednostkę zasobach majątkowych o wiarygodnie określonej wartości, powstałych w wyniku przeszłych zdarzeń, które w przyszłości przyniosą jednostce korzyści ekonomiczne. Należności od kontrahentów, których spłata stoi pod znakiem zapytania, mogą więc nie spełniać definicji aktywów. Informacje o pogarszającej się płynności finansowej odbiorcy, powtarzające się opóźnienia w zapłatach faktur, kwestionowanie należności przez klienta, występowanie przeterminowanych pozycji to tylko niektóre zdarzenia, które mogą uzasadniać tworzenie odpisów aktualizujących wartość należności. Szczegóły w artykule "Należności i zobowiązania do sprawdzenia".
