Kończ, wstydu sobie oszczędź

Wojna o emerytury weszła w ostatnią fazę. Nerwy puściły i elegancka, choć nie bardzo uczciwa, debata przekształciła się w monologi, niemające wiele wspólnego z rzeczywistością, logiką i dobrymi obyczajami. Początek był obiecujący

Aktualizacja: 10.02.2011 20:42 Publikacja: 10.02.2011 20:33

Obóz rządowy wskazał fundusze emerytalne jaka kandydata na ofiarę i zaczęła się nagonka. Początkowo celem polowania miało nie być mięso czy futro zwierzyny, ale interes innych mieszkańców lasu, czyli w tym wypadku emerytów. Ponoć chciano tylko poprawić wydajność systemu.

Tylko jeden z myśliwych, niezwykle aktywna w nagonce minister pracy Jolanta Fedak, od początku nie ukrywała, że chodzi o zabranie ofiarom tego z czego żyją, czyli składek. Jej interes w tej sprawie był jasny. Lepiej zająć się polowaniem na prywatne fundusze emerytalne niż na ubezpieczenia rolnicze, w których państwo topi niemal tyle samo pieniędzy, choć podtrzymują one życie znacznie mniejszej grupy Polaków.

Potem było coraz gorzej. Pojawiły się nawet sugestie, że albo się odstrzeli trochę składki do OFE, albo trzeba będzie podnosić podatki. Jednocześnie cały czas mówiono o rosnących kosztach emerytalnej reformy Leszka Balcerowicza. I to był dopiero szczyt hipokryzji w walce o OFE. Przecież reforma OFE nic nie kosztuje. Na fundusze nie są wydawane żadne dodatkowe publiczne  pieniądze. Wszystko jest odkładane na później. Podatnicy płacą tylko za obecnych emerytów. W perspektywie 30 lat ten system miał umożliwić państwu wywiązywanie się z obietnic wobec emerytów. Poprzedni system emerytalny nie dawał takiej szansy. Gwałtownie pogarsza się bowiem proporcja między liczbą emerytów i płacących składki. By w starym systemie utrzymać emerytury na obecnym poziomie, składki płacone przez emerytów musiałyby się chyba podwoić.

Zresztą to nie jedyny fałsz powtarzany w tej bitwie o OFE. Największy to obietnica, że emerytury wzrosną po obcięciu składek płaconych do funduszy. Gdy premier to publicznie obiecywał, zapomniał dodać, że dotyczy to tych, którzy dobrowolnie zaczną płacić dodatkowe składki. Ilu spośród najmniej zarabiających będzie w stanie jeszcze odłożyć 4 proc. zarobków?

Ostatnio wszystkich myśliwych wyprzedził minister Rostowski, który nazwał OFE rakiem niszczącym system emerytalny i finanse publiczne.

Tymczasem prawda jest dość banalna. Obecny system OFE ma z pewnością wiele wad. Ale rząd chce go rozmontować nie z tego powodu, tylko dlatego, że potrzebne mu są pieniądze, bo mamy błyskawicznie narastający dług publiczny i boimy się zawirowań na światowych rynkach finansowych. Ten system stwarzał nadzieję na zdrowe finanse publiczne za około 20 lat. Ale by dotrwać do tego czasu, trzeba było oszczędzać. Ten rząd nie zamierzał tego robić. Teraz, by załatwić bieżące problemy, przekazuje ich ciężar naszym dzieciom i obciążamy nimi gospodarkę. Trudno, może nie ma innego wyjścia. Ale skończmy z mówieniem, że celem tego polowania z nagonką było dobro naszego lasu.

Obóz rządowy wskazał fundusze emerytalne jaka kandydata na ofiarę i zaczęła się nagonka. Początkowo celem polowania miało nie być mięso czy futro zwierzyny, ale interes innych mieszkańców lasu, czyli w tym wypadku emerytów. Ponoć chciano tylko poprawić wydajność systemu.

Tylko jeden z myśliwych, niezwykle aktywna w nagonce minister pracy Jolanta Fedak, od początku nie ukrywała, że chodzi o zabranie ofiarom tego z czego żyją, czyli składek. Jej interes w tej sprawie był jasny. Lepiej zająć się polowaniem na prywatne fundusze emerytalne niż na ubezpieczenia rolnicze, w których państwo topi niemal tyle samo pieniędzy, choć podtrzymują one życie znacznie mniejszej grupy Polaków.

Opinie Ekonomiczne
Witold M. Orłowski: Gospodarka wciąż w strefie cienia
Opinie Ekonomiczne
Piotr Skwirowski: Nie czarne, ale już ciemne chmury nad kredytobiorcami
Ekonomia
Marek Ratajczak: Czy trzeba umoralnić człowieka ekonomicznego
Opinie Ekonomiczne
Krzysztof Adam Kowalczyk: Klęska władz monetarnych
Materiał Promocyjny
Big data pomaga budować skuteczne strategie
Opinie Ekonomiczne
Andrzej Sławiński: Przepis na stagnację
Materiał Promocyjny
Seat to historia i doświadczenie, Cupra to nowoczesność i emocje