Kot Schrödingera jest znanym paradoksem wykorzystywanym do zilustrowania pojęcia superpozycji i nieprzewidywalności w fizyce kwantowej. Superpozycja, to możliwość istnienia dwóch przeciwstawnych stanów kwantowych jednocześnie.
Schrödinger wymyślił urządzenie, w którym musimy zamknąć kota. Umieszczamy zwierzę w zamkniętym pudełku, razem ze źródłem promieniowania i trucizną, która zostanie uwolniona jeśli nastąpi rozpad atomu substancji radioaktywnej. Po prostu, jeśli rozpad jądra nie nastąpił, kot żyje, jeśli nastąpił, cóż… Superpozycja kota w teorii kwantowej sugeruje, że dopóki nie otworzymy pudełka, kot jest zarówno żywy i martwy, czyli znajduje się w każdym z możliwych stanów jednocześnie. Otwarcie pojemnika i sprawdzenie jego zawartości łamie funkcję falową kota i sprowadza go losowo do jednego konkretnego stanu, to znaczy, pupil jest albo żywy, albo martwy. Ten skok kwantowy stanu kota jest przypadkowy i występuje wyłącznie kiedy jest obserwowany.