Tzw. nowa ustawa deweloperska, czyli ustawa o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego i domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym, uchylająca obecnie funkcjonującą tzw. ustawę deweloperską z 16 września 2011 r., wejdzie w życie 11 lipca 2022 r.
Nowe rozwiązanie
Jedną z nowości jest kompleksowa regulacja umowy rezerwacyjnej, dotąd nienormowanej odrębnymi przepisami. Warto więc dogłębnie przeanalizować, jaki kształt ustawodawca postanowił nadać tego rodzaju umowie, wprowadzając ją oficjalnie do polskiego systemu prawnego.
Umowa rezerwacyjna zawierana jest między deweloperem / innym przedsiębiorcą a tzw. rezerwującym, tj. osobą zainteresowaną nabyciem praw do konkretnego lokalu lub domu jednorodzinnego (nieruchomości). Jej celem jest czasowe wyłączenie konkretnej nieruchomości, stanowiącej przedmiot zainteresowania potencjalnego nabywcy, z oferty sprzedaży dewelopera (innymi słowy, zapewnienie prawa wyłączności nabycia danej nieruchomości).
Zawarcie takiej umowy nie jest i nie będzie obowiązkowe, daje jednak rezerwującemu czas na podjęcie ostatecznej decyzji co do nabycia nieruchomości, w szczególności na sprawdzenie jej stanu faktycznego i prawnego, uzyskanie finansowania itp.
Dotychczas nie istniały przepisy, które regulowałyby treść i postanowienia umowy deweloperskiej. Tym samym dziś stanowi ona umowę nienazwaną, sporządzaną według ogólnych przepisów kodeksu cywilnego. W rezultacie deweloperzy mogą niemal dowolnie kształtować postanowienia umowy rezerwacyjnej, ustalając wysokie opłaty lub prawo wycofania się z umowy z błahych powodów i bez konsekwencji.
