Żeby ciepło nie uciekało

Serwis Nieruchomości Rzeczpospolitej razem ze Stowarzyszeniem Na Rzecz Systemów Ociepleń (SSO) prowadzą akcję poradniczą dotyczącą ociepleń budynków.

Czekamy na listy od czytelników, którzy szukają najlepszej metody ocieplenia domu albo nie wiedzą, jakie wybrać materiały. Eksperci doradzają, czy warto zainwestować w termomodernizację.

Spośród autorów nadesłanych listów eksperci z SSO raz w miesiącu wybiorą osobę, do której pojadą i obejrzą jej dom. Sprawdzą, którędy ucieka ciepło i udzielą fachowej porady, co zrobić, by budynek nie tracił energii (więcej szczegółów o akcji).

Tym razem wizytę eksperta ze Stowarzyszenia Na Rzecz Systemów Ociepleń wygrał pan Marian z podwarszawskiego Mysiadła.

Czego potrzebuje czytelnik

Pan Marian napisał do nas:

„Kupiłem połówkę bliźniaka

od dewelopera. Budynek nie jest chyba dobrze ocieplony. Główna wada to docieplenie góry domu. Nad górną kondygnacją jest ruszt drewniany wyłożony od sufitu pgk, na niej folia i maty wełny mineralnej.

Nieużytkowy strych też jest ocieplony wełną mineralną między krokwiami. Dom jest ogrzewany piecem kondensacyjnym na gaz. Czujnik utrzymujący temperaturę jest na dole w salonie.

Dodatkowa podłoga w salonie i kuchni (są połączone) ma ogrzewanie wodne podłogowe. Dół po osiągnięciu temperatury utrzymuje ją na stabilnym poziomie. Tym samym piec pracuje w ograniczonym zakresie.

Na górze temperatura obniża się szybciej

i jest średnio o 2 stopnie niższa. Wnioskuję, że góra domu jest chyba za słabo ocieplona góra. Proszę o poradę.

Co zobaczył i usłyszał ekspert

Dr inż. Mariusz Garecki, Stowarzyszenie na Rzecz Systemów Ociepleń:

- Konstrukcja dwukondygnacyjnego budynku jest tradycyjna. Ściany zewnętrzne dwuwarstwowe, strop nad II kondygnacją: belki stropowe, ocieplone wełną mineralną, obudowa: płyty gipsowo – kartonowe. Poddasze nieużytkowe ocieplone wełną mineralną układaną pomiędzy krokwiami.

Budowa zakończyła się w 2011 roku. Ściany zewnętrzne budynku zostały ocieplone prawidłowo przy użyciu systemu ociepleń na bazie styropianu, jednak, jak się okazało podczas wizji lokalnej, rozwiązania zastosowane wewnątrz domu zaburzają komfort termiczny.

Właściciel zgłaszał problem z dogrzaniem II kondygnacji, gdzie temperatura, w jego opinii,  jest średnio o ok. 2 stopnie C niższa niż na kondygnacji parterowej.

Wizja lokalna

odbyła się 19 marca. Temperatura zewnętrzna wynosiła + 8 stopni C. Zatem przy różnicy temperatur pomiędzy zewnętrznymi i wewnętrznymi powierzchniami przegród budowlanych równej ok. 10 stopni, można było jeszcze zastosować do diagnostyki kamerę termowizyjną.

Budynek od strony południowej ma obszerny salon połączony funkcjonalnie z aneksem kuchennym. Ściana południowa, wychodząca na niewielki taras jest silnie przeszklona. Posadzkę w salonie i aneksie kuchennym stanowią płytki ceramiczne, ułożone na jastrychu z wbudowanym ogrzewaniem podłogowym wodnym.

Sterownik ogrzewania został umieszczony na wysokości ok. 1 m ponad posadzką na ścianie salonu. Stwarza to oczywiste zaburzenia w prawidłowej pracy systemu grzewczego.

Ciepłe powietrze, nagrzane od posadzki w salonie, unoszące się konwekcyjnie ku górze, powoduje, że sterownik ustawiony na temperaturę np. 20 stopni C, szybko odcina zasilanie na obwodzie grzewczym kotła. Dodatkowo, w dni o silnym nasłonecznieniu proces ten będzie znacznie szybszy z uwagi na nagrzanie pomieszczenia światłem słonecznym.

Temperatura w budynku kontrolowana jest wyłącznie w salonie. Tymczasem temperatura w pozostałych pomieszczeniach, zwłaszcza na drugiej kondygnacji, może znacznie odbiegać od założonej. Rozwiązaniem jest zastosowanie przenośnego czujnika temperatury sprzężonego ze sterownikiem kotła, co pozwoli na programowanie optymalnych warunków termicznych w dowolnym, zadanym przez użytkownika miejscu budynku.

Rozwiązanie to jest konieczne, nie rozwiązuje jednak wszystkich problemów właściciela obiektu, gdyż utrzymanie właściwej temperatury na drugiej kondygnacji, w sytuacji gdy występują tam nadmierne straty ciepła, będzie doprowadzać do jednoczesnego przegrzania salonu wraz z aneksem.

Dlatego w dalszej kolejności wykonano diagnostykę przegród budowlanych przy użyciu kamery termowizyjnej, aby potwierdzić ewentualne występowanie tam mostków termicznych.

Wyniki badań termowizyjnych

Wskazują one na występowanie:

a) mostków termicznych zlokalizowanych wzdłuż niektórych wieńców drugiej kondygnacji (Patrz: fot. 1, 2). W przypadku klatki schodowej temperatura na powierzchni wieńca wynosi 17,8-17,9 stopni C, w porównaniu do powierzchni przyległych: 20,3 stopnia C. W pokoju na drugiej kondygnacji temperatura na wewnętrznej powierzchni wieńca wynosi 14,8 – 15,3 stopnia C, zaś powierzchni ścian wewnętrznych w bezpośrednim sąsiedztwie 17,0 stopni C.

b) mostka termicznego na obwodzie ościeżnicy jednego z pokoi usytuowanych na drugiej kondygnacji (fot. 3), Zaniżona temperatura ościeża w stosunku do powierzchni ścian jest skutkiem niedostatecznego uszczelnienia obwodowego ościeża mocowanego w ościeżnicy. Pomiar temperatury na ościeżu: 14,6 – 14, 8 stopnia C, na wewnętrznej powierzchni przegrody: 16,3 stopnia C.

c) mostków termicznych usytuowanych na połączeniu spadków połaci dachowej ze ścianami zewnętrznymi (Patrz: fot. 4, 5). Wynikają one z niedostatecznego wypełnienia wolnej przestrzeni wełną mineralną. Najniższe notowane temperatury w miejscu sytuowania mostka termicznego w stosunku do przyległych powierzchni wewnętrznych przegrody wynoszą odpowiednio: 14,1 – 17,8 stopnia C. oraz 13,7 – 18,3 stopnia C

d) lokalnego mostka termicznego w jednym z pokojów na suficie (fot. 6). Powodem występowania mostka termicznego jest brak ciągłości izolacji termicznej zabudowanej w przestrzeni stropu nad drugą kondygnacją. Temperatury min. i max. w okolicy sytuowania mostka termicznego wyniosły odpowiednio: min. = 16,3 stopnia C., zaś max. = 19,1 stopnia C.

e) liniowego mostka termicznego w jednym z pokoi na drugiej kondygnacji, zlokalizowany na połączeniu ściany zewnętrznej i stropu, wynikający z nieciągłości izolacji termicznej ułożonej pomiędzy belkami stropowymi (fot. 7). Min. temperatura na powierzchni wewnętrznej w miejscu usytuowania mostka wynosi 14,5 stopnia C, zaś powierzchni wewnętrznej ścian – 19,4 stopnia C.

Co powinien zrobić czytelnik

Mariusz Garecki:  - Wykazane różnice temperatur w miejscach sytuowania mostków termicznych przy występującej w dniu przeprowadzania diagnostyki różnicy temperatur zewnętrznej i wewnętrznej wskazują, że w okresie skrajnie niskich temperatur wychładzanie drugiej kondygnacji budynku może być rzeczywiście dotkliwe dla jego użytkowników.

Instalacja dodatkowej warstwy izolacji termicznej ścian zewnętrznych w budynku bliźniaczym, gdy mostki termiczne wzdłuż wieńcy występują jedynie lokalnie, jest zbędna. Możliwe jest jednak wyeliminowanie pozostałych lokalnych mostków punktowych i liniowych.

Prace poprawkowe będą dotyczyły „uciąglenia" istniejącej warstwy izolacji termicznej z wełny mineralnej na stropie drugiej kondygnacji oraz poprawy uszczelnienia połączenia stolarki okiennej z ościeżem przy jednym z okien.