Na sygnalizowany problem zwrócili uwagę rzecznika komornicy sądowi wskazując, że w obecnym stanie prawnym, w przypadku eksmisji przeprowadzanej z nieruchomości służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika i jego bliskich, na podstawie tytułu wykonawczego, jakim jest prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności, na żadnym etapie postępowania sąd nie jest uprawniony do orzekania o prawie do lokalu socjalnego osób, które na mocy przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego są objęte szczególną ochroną przed bezdomnością (m.in. kobiety w ciąży, osoby małoletnie i niepełnosprawne i wspólnie zamieszkali z nimi opiekunowie, emeryci i renciści uprawnieni do świadczeń z pomocy społecznej, jeśli osoby te nie mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany).
Zdaniem komorników, nie można także uznać za wystarczającą ochronę przed bezdomnością dla tej grupy osób obowiązku wykonania eksmisji do pomieszczenia tymczasowego. - Komornik może wstrzymać się z dokonaniem czynności opróżnienia nieruchomości do czasu, gdy gmina właściwa ze względu na miejsce położenia nieruchomości podlegającej opróżnieniu, wskaże dłużnikowi tymczasowe pomieszczenie, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy. Po upływie tego terminu komornik winien usunąć dłużnika i jego bliskich do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe wskazanej przez gminę właściwą ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Nawet jednak w przypadku, gdy gmina wskaże pomieszczenie tymczasowe, to po upływie 6 miesięcy dłużnik i osoby bliskie i tak zostaliby eksmitowani „na bruk" - wskazują.
W ocenie rzecznika stan, w którym osoby posiadające status lokatora, szczególnie chronione przed bezdomnością w świetle przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów (...) byłyby pozbawione takiej ochrony w toku egzekucji prowadzonej z nieruchomości, może budzić wątpliwości co do zgodności z konstytucyjną zasadą równości obywateli wobec prawa, a także z zasadą ochrony i opieki państwa wobec rodziny i osób niepełnosprawnych.
W związku z powyższym rzecznik poprosił o przedstawienie stanowiska w sprawie, a w razie podzielenia wątpliwości, także o rozważenie celowości podjęcia działań legislacyjnych w celu zapewnienia tej grupie osób ochrony przed bezdomnością.
