Chociaż powszechnie wiadomo, że nasz gatunek pochodzi z Afryki, nie jest jednak oczywiste, w jaki sposób nastąpił rozwój populacji w granicach kontynentu. Wielu naukowców zakłada, że wcześni ludzcy przodkowie wywodzili się z pojedynczej, stosunkowo dużej grupy, która wymieniała się genami i technologiami, takimi jak narzędzia kamienne, w sposób mniej lub bardziej przypadkowy. Niektórzy z nich, zakładają hipotezę o pochodzeniu ludzkości od mitycznej Ewy, tak zwanej Mitochondrialnej Ewy. Jej nazwa pochodzi stąd, że do określenia czasu, w którym żyła, użyto genów zawartych w ludzkich mitochondriach.
Zespół pod kierownictwem dr Eleanor Scerri z British Academy na Uniwersytecie Oxfordzkim i Max Planck Institute for the Science of Human History twierdzi coś zupełnie innego. Według nich, przodkowie człowieka byli rozproszeni po całej Afryce i w dużej mierze utrzymywani w izolacji dzięki przystosowaniu do różnorodnych siedlisk i zmieniających się warunków środowiskowych, takich jak lasy czy pustynie. Tysiąclecia separacji dały początek oszałamiającej różnorodności form ludzkich, których mieszanie ostatecznie ukształtowało nasz gatunek. Pogląd ten jest uzasadniany nie tylko przez zwykłe badania kości (antropologia), kamieni (archeologia), genów (genomika populacji), ale także przez nowe, bardziej szczegółowe rekonstrukcje klimatu i siedlisk ludzkich w Afryce w ciągu ostatnich 300 000 lat.
„Narzędzia kamienne i inne artefakty - zazwyczaj określane mianem kultury materialnej - mają zadziwiająco skupione miejsca pochodzenia i czas powstania” - powiedziała dr Eleanor Scerri - „Najwyraźniej nie pochodzą one z jednego regionu, ani czasu”.
Skamieniałości ludzkie opowiadają podobną historię. „Patrząc na morfologię ludzkich kości w ciągu ostatnich 300 000 lat, widzimy złożoną mieszankę cech archaicznych i nowoczesnych w różnych miejscach i w różnych czasach” - powiedział prof. Chris Stringer, współautor badania, pracujący w londyńskim Muzeum Historii Naturalnej – „Podobnie jak w przypadku kultury materialnej, widzimy kontynentalny trend zmian w kierunku współczesnej ludzkiej formy, ale wspólne cechy nie występują w tym samym czasie i są rozrzucone po całym kontynencie”.
Naukowcy podkreślają, że geny współistnieją. Udaje się odszukać te same wzorce genetyczne u Afrykanów żyjących obecnie i tych, którzy zmarli przed 10 000 lat. Jednak, niektóre linie genetyczne urwały się dawno temu. Oznacza to, że współczesny człowiek nie może pochodzić z jednej linii genetycznej, od jednej wspólnej matki. Wynika to z tego, że populacja oparta na ograniczonej różnorodności genetycznej miałaby problem z przetrwaniem.
