Roślinna substancja resveratrol została wydzielona w 1939 r. w Japonii z ciemiężycy wielokwiatowej. Odkrycie to nie wzbudziło wówczas żadnego zainteresowania. Sytuacja uległa diametralnej zmianie, gdy stwierdzono jej występowanie w czerwonym winie, ciemnych winogronach, owocach aronii, czarnej porzeczki. Resveratrol okrzyknięty został, zresztą na podstawie rzetelnych badań naukowych, cudownym środkiem niezwykle korzystnie wpływającym na zdrowie.
Lista zalet resveratrolu jest długa: otwiera ją opóźnianie procesu starzenia się komórek, co sprzyja długowieczności. Ta cecha wzbudza szczególne zainteresowanie lekarzy i pacjentów.
Lista zasług
Do zalet resveratrolu zalicza się także przydatność w leczeniu cukrzycy, redukcji nadwagi, zmniejszaniu ryzyka chorób układu krążenia, nowotworowych, neurodegeneracyjnych, m. in. alzheimera. Mając na uwadze te cechy resveratrolu, wielu lekarzy i dietetyków zaleca wypijanie dziennie jednego, dwóch kieliszków czerwonego wina.
Naukowców z Uniwersytetu w Otago w Nowej Zelandii zaniepokoiła ta idylliczna charakterystyka resveratrolu. Przeanalizowali dokładnie 19 artykułów w najpoważniejszych pismach przedstawiających wyniki badań naukowych nad tą substancją w kontekście sprzyjania długowieczności. Rezultat tej rewizji jest korzystny dla resveratrolu, ale tylko w pewnym zakresie.
Wszystkie analizowane badania dotyczą wpływu resveratrolu na sześć gatunków organizmów, ale nie na organizm ludzki. Badania naukowe wykazały w sposób niepodważalny, że resveratrol przedłuża życie drożdży, bezkręgowych nicieni oraz ryb z gatunku Notobranchius furzeni, które żyją najkrócej wśród wszystkich kręgowców. Natomiast nie przedłuża życia zbadanym dwóm gatunkom drozofilii (muszki owocowej) ani myszom, które pod względem fizjologicznym są bez porównania bliższe człowiekowi niż drożdżom, nicieniom i muszkom.
