Badacze z Uniwersytetu w Yorku analizowali osad jaki pozostał na wewnętrznych ściankach 74 naczyń pochodzących z trzech stanowisk ze schyłku epoki kamienia w Niemczech i Danii. Naczynia te mają około 6 tys. lat. Zespołem kierował prof. Hayley Saul. Wiadomość o tym zamieszcza pismo „Public Library of Science ONE" (PLoS ONE).
W osadzie na naczyniach zachowały się ślady pokarmów roślinnych bogatych w skrobię oraz tłuszczów zwierzęcych pochodzących z ryb i zwierząt przeżuwających.
Jednak największe zainteresowanie badaczy zwróciły fitolity. Są to zmineralizowane, nasycone krzemionką pozostałości roślin — liści, kwiatów, nasion. Okazało się, że we wszystkich naczyniach, niezależnie od rodzaju pokarmu, jaki niegdyś zawierały, znajdują się fitolity rośliny, której łacińska nazwa brzmi Alliaria petiolata. Jest ona bardzo pospolita w północnej Europie, także w Polsce — to czosnaczek w smaku nieco przypominający czosnek pospolity Allium sativum.
Czosnaczek wykorzystywany był od wieków w medycynie ludowej do sporządzania okładów ułatwiających gojenie ran, likwidujących wrzody. Jeszcze dziś we Francji jego liście bywają składnikiem sałatek.
Badania naukowców z Uniwersytetu w Yorku wykazały, że właśnie w kuchni roślina ta znalazła najstarsze i najpowszechniejsze zastosowanie. Jej pozostałości badacze znaleźli w każdym z analizowanych garnków używanych do przechowywania żywności, mimo, że nie ma ona praktycznie żadnych właściwości odżywczych.
