Do rejestracji wystarczą trzy chętne osoby

Wokół są ludzie, którym można pomóc, trzeba zadbać o bezpieczeństwo, spółdzielnia lekceważy lokatorów i ich problemy, obok osiedla ma powstać szkodliwy zakład przemysłowy, nikt nie patrzy na ręce bezkarnym skorumpowanym urzędnikom. Ponieważ pojedynczy obywatel nie ma takiej siły nacisku jak cała grupa, to zastanawiamy się, jakie są prawne formy działania społecznego.

Mieszkańcy, którzy chcą wspólnie działać, mają do wyboru kilka form stowarzyszeń. Często zaczynają od tej najtrudniejszej, 15-osobowej, którą trzeba zarejestrować w Krajowym Rejestrze Sądowym, dlatego szybko się zniechęcają. Rzadko kto wie, że można się zorganizować w trzy osoby, omijając długie i kłopotliwe sądowe formalności.

[srodtytul]Idziemy do starostwa[/srodtytul]

Chodzi o założenie tzw. stowarzyszenia zwykłego. Taką możliwość daje zainteresowanym [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=74A409E0D37D258F6C275CF672EBDB0D?id=162203]ustawa – Prawo o stowarzyszeniach (DzU z 2001 r. nr 79, poz. 855 ze zm.)[/link]. Cele mogą być różnorakie – konsumenckie, ekologiczne, obywatelskie, uwłaszczeniowe, ale także kulturalne bądź regionalne.

Artykuły 40 – 43 tej ustawy przewidują, że takie stowarzyszenie nie posiada osobowości prawnej, a do jego założenia wystarczą trzy osoby, napisanie regulaminu działalności oraz poinformowanie odpowiedniego starosty (w miastach na prawach powiatu – prezydenta).

Po odczekaniu 30 dni na reakcję urzędników można zacząć działalność. To czas dla starostwa, aby zbadało, czy nasze stowarzyszenie spełnia wymagania prawne. Urzędnicy mogą zakazać działalności, mogą też wystąpić do sądu, aby ten zabronił zakładania takiego stowarzyszenia.

Tego typu stowarzyszenie łatwiej niż inne może rozpocząć działalność. Ma jednak także wady i niestety dotyczą one finansowania stowarzyszenia. Nie może ono prowadzić działalności gospodarczej, nie wolno mu także przyjmować darowizn, spadków ani zapisów, otrzymywać dotacji oraz korzystać z ofiarności publicznej. Pozostają jedynie składki członkowskie, a to oznacza, że muszą być odpowiednio wysokie, inaczej nie wystarczy pieniędzy nawet na koszty korespondencji. Ta forma stowarzyszenia nadaje się więc dla społeczników działających lokalnie, na mniejszą skalę.

[srodtytul]Formalności w sądzie[/srodtytul]

Gdyby udało nam się zebrać co najmniej 15 osób, to możemy założyć tzw. stowarzyszenie rejestrowe. Uchwala się wtedy statut i wybiera komitet założycielski. Stowarzyszenie musi mieć zarząd i organ kontroli wewnętrznej (np. komisję rewizyjną). Komitet założycielski składa do sądu wniosek o rejestrację wraz ze wszystkimi niezbędnymi dokumentami. Sąd ma na rozpatrzenie wniosku maksymalnie trzy miesiące. Po wpisie do KRS stowarzyszenie takie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć normalną działalność. Tu nie ma ograniczeń i stowarzyszenie rejestrowe może – oprócz składek – otrzymywać pieniądze w różnych innych formach (np. darowiznę), wolno mu także prowadzić działalność gospodarczą, z tym że dochodów biznesowych nie można dzielić pomiędzy członków stowarzyszenia, lecz jedynie przeznaczać na cele statutowe.

[b]Formuła stowarzyszenia rejestrowego daje więc wiele możliwości organizacyjnych i finansowych. Nadaje się do działalności nie tylko lokalnej, ale i np. w skali ogólnokrajowej[/b] (bo można utworzyć oddziały terenowe), a także w biznesie.

[ramka][b]Przydatne w sądach i w urzędach [/b]

[b]Stowarzyszenia mogą w swojej działalności statutowej występować w sprawach sądowych i urzędowych: [/b] - w sprawie administracyjnej dotyczącej innej osoby można występować z żądaniem wszczęcia postępowania albo dopuszczenia w już toczącej się sprawie. Trzeba to jednak uzasadnić celami statutowymi i wykazać interes społeczny,

- w sprawach cywilnych przepisy dokładnie wymieniają, o jakim profilu organizacja może występować w danej sprawie,

- jeśli jakieś stowarzyszenie mogłoby wystąpić w sprawie, to ma też możliwość przedstawienia urzędnikom lub sądowi swojego poglądu (w formie swojej uchwały lub stanowiska).[/ramka]

masz pytanie, wyślij e-mail do autora

[mail=m.kosiarski@rp.pl]m.kosiarski@rp.pl[/mail]

[b]Czytaj też:[/b]