Już 10 lutego Rijksmuseum w Amsterdamie otwiera oczekiwaną przez cały świat wystawę Johannesa Vermeera.
Zobaczymy na niej 28 arcydzieł XVII-wiecznego holenderskiego mistrza, zebranych w jednym miejscu po raz pierwszy, pochodzących z kolekcji europejskich, z USA i Japonii. Wśród arcydzieł są „Dziewczyna z perłą” i odrestaurowana „Dziewczyna czytająca list przy otwartym oknie”. Wystawę, zaplanowaną do 4 czerwca, poprzedziła seria badań. Dodatkową atrakcją mają być trzy obrazy o spornych atrybucjach. Są to „Dziewczyna z fletem”, „Św. Prakseda” i „Dziewczyna przy wirginale”.
Johannes Vermeer „Koronczarka”, 1666–1668, olej na płótnie
Pionier kubizmu
Cały 2023 rok należy jednak do Picassa. 50. rocznicę śmierci innowatora i twórcy kubizmu, którego dorobek szacuje się na 50 tys. prac, uczci seria europejskich wystaw. Muzeum Picassa w Paryżu otworzy 7 marca wystawę „Picasso Celebration: The Collection in a new light” (czynną do 27 sierpnia), na której brytyjski projektant mody Paul Smith spojrzy na kultowe dzieła Picassa z perspektywy nowoczesności.
Z kolei Prado w Madrycie zapowiada ekspozycję „Picasso i El Greco” (13 czerwca – 17 września), obrazującą wpływ El Greca na dzieła Picassa od okresu błękitnego do kubizmu.
Wystawa „Picasso: Sacrum i Profanum” w madryckim Museo Thyssen-Bornemisza (4 października – 14 stycznia) pokaże dialog artysty z obrazami El Greca, Rubensa, Zurbarána, Delacroix i Goi, a zarazem jego drogę do oryginalności. Picasso w sztuce przeszłości odkrywał nowe interpretacje historii i tworzył własne wizje.
Czytaj więcej
100 dzieł składa się na wielką retrospektywę Edvarda Muncha w Muzeum d’Orsay w Paryżu. Wystawa, powstała we współpracy z Muzeum Muncha w Oslo, przyciąga tłumy.
Albertina w Wiedniu na wystawie „Picasso” (13 października – 28 stycznia) zaprezentuje 70 prac ze swych zbiorów – ze wszystkich etapów kariery artysty: od okresu błękitnego w 1902 r., poprzez arcydzieła powstałe w czasie II wojny światowej po późną twórczość. Pozwoli poznać go lepiej jako pioniera kubizmu, symbolistę, prekursora neoklasycyzmu i neoekspresjonizmu.
Muzeum Guggenheima w Bilbao zaprasza na „Picasso: Materia i ciało” (29 września – 14 stycznia) z rzeźbiarskimi pracami artysty, które łączy obsesja na temat ludzkiej postaci. Zaś Muzeum Picassa w Barcelonie szykuje ekspozycję poświęconą relacjom artysty i jego marszanda Daniela-Henry’ego Kahnweilera (do 19 marca).
Bard i obrazy
Do najbardziej oczekiwanych wystaw należy też retrospektywa Mariny Abramowić w Royal Academy of Arts w Londynie (23 września – 10 grudnia) sumująca dorobek artystki: fotografie, wideo, obiekty, instalacje, prowokacyjne performanse.
W Rzymie uwagę przyciąga retrospektywa Boba Dylana w MAXXI, czyli Narodowym Muzeum Sztuki XXI wieku, którą można oglądać do 30 kwietnia. Muzyk, kompozytor, poeta, laureat literackiej Nagrody Nobla odsłania mniej znany aspekt swojego talentu. Setka zebranych prac – obrazy, akwarele, rysunki i metalowe rzeźby – przedstawia Boba Dylana jako artystę wizualnego.
W sztuce, podobnie jak w swoich piosenkach, odwołuje się on do amerykańskiego krajobrazu z drogami, samochodami, metropoliami. Prace barda przywołują klimat „bycia w drodze” i niekończącej się podróży. Sam Dylan mówi, że wystawa, podobnie jak cała jego twórczość, bada ludzką kondycję i tajemnice życia.
Idole popkultury
Na wyjątkowe wydarzenie zapowiada się w Paryżu wystawa w Fondation Louis Vuitton stu obrazów, stworzonych wspólnie przez Basquiata i Andy’ego Warhola w latach 1984–1985. Ekspozycja „Basquiat x Warhol. Painting 4 hands” (5 kwietnia – 28 sierpnia) pokaże, jak dwaj artyści inspirowali się wzajemnie. Czerpiący z graffiti Jean-Michel Basquiat (1960–1988) podziwiał legendarnego pioniera popkultury, a Andy Warhol (1928–1987) powracał do swych pierwszych malarskich pasji.
W Paryżu zobaczymy również portrety Basquiata i Warhola oraz obrazy innych współczesnych im artystów, działających na nowojorskiej scenie artystycznej w latach 80. (m.in. Keitha Haringa, Jenny Holzer i Kenny’ego Scharfa).
Dla odwiedzających Paryż hitem będzie też porównawcza wystawa „Manet/Degas” w Muzeum d’Orsay (28 marca – 23 lutego), organizowana we współpracy z Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku. A także retrospektywa Henri Matisse’a w Musée de l’Orangerie (1 marca – 29 maja) z dziełami artysty z kolekcji francuskich i amerykańskich.
Z kolei w Londynie oblegana będzie wystawa „The Rossettis” w Tate Britain (6 kwietnia – 24 września) z dziełami prerafaelitów, przede wszystkim Dantego Gabriela Rossettiego i Elizabeth Siddal. W National Gallery odbędą się wystawy „After Impressionism: Inventing Modern Art” (25 marca – 13 sierpnia) z setką dzieł m.in. Cezanne’a, van Gogha, Picassa, Matisse’a, Kadinsky’ego oraz retrospektywa Fransa Halsa, jednego z największych portrecistów XVII wieku (30 września – 21 stycznia).
Do Wenecji w tym roku przyciąga 18. Biennale Architektury (20 maja – 26 listopada) pod hasłem „Laboratorium przyszłości”. Jego kuratorka szkocko-ghańska architektka Lesley Lokko zapowiada, że będzie to wyjątkowa okazja „do przedstawienia ambitnych i kreatywnych pomysłów, które pomogą nam wyobrazić sobie bardziej sprawiedliwą i optymistyczną wspólną przyszłość”. I ogłasza, że punktem wyjścia międzynarodowej wystawy będzie spojrzenie na Afrykę, dekolonizujące myślenie o tym kontynencie, jego mieszkańcach i przestrzeni, i przypominające, że podlega on najszybszej urbanizacji.
Miłośnicy architektury z pewnością nie pominą też wystawy słynnej pracowni szwajcarskich architektów Herzog & de Meuron w Royal Academy of Arts w Londynie (14 lipca – 15 października), twórców m.in. londyńskiej Tate Modern i Elbphilarmonie w Hamburgu, a także pokazu Normana Fostera w Centrum Pompidou w Paryżu (10 maja – 7 sierpnia) – brytyjskiego architekta, laureata Nagrody Pritzkera, twórcy ważnych projektów na całym świecie.
