Piątkowa uroczystość w siedzibie Stowarzyszenia Architektów Polskich w stolicy z powodu pandemii miała charakter kameralny, więc publiczność oglądała ją wirtualnie. W laudacji prof. arch. Bolesław Stelmach powiedział: „Zbigniew Maćków jest mistrzem w swoim fachu. Mistrzem budowania struktury miasta, struktury domu, kształtowania detalu. /…/Laureat stosuje zasadę: wszystko albo nic: projektuje dom wraz z otoczeniem /.../ Wszystkie elementy są spójnym wielogłosowym przekazem…”.
Laureat ukończył wydział architektury na Politechnice Wrocławskiej w 1996 roku. Studiował także w Kingston School of Architecture. W 1995 założył Maćków Pracownię Projektową (liczącą dziś 60 osób), z którą zdobył już wiele nagród. M.in. także Honorową Nagrodę SARP oddziału we Wrocławiu, czterokrotnie Grand Prix „Piękny Wrocław”, Nagrodę Województwa Śląskiego, dwukrotnie Grand Prix DOFA, nominację do shortlisty Mies van der Rohe Award, Złoty Medal Biennale Leonardo 2009 i ponad 50 nagród w konkursach architektonicznych.
Większość projektów pracowni powstała we Wrocławiu, jak m.in: Wydział Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego, przebudowa Domu Handlowego Renoma, apartamentowce Thespian i Kurkowa 14, Zintegrowany Węzeł Przesiadkowy, zespoły biurowe: Silver Tower Center (nowoczesny kompleks biurowo-hotelowy w sąsiedztwie Dworca Głównego PKP), Green2Day i Greenday, Dubois 41, Szkoła Muzyczna we Wrocławiu, kaplica wotywna na Żernikach, czy wrocławskie Centrum Historii Zajezdnia.
O Wrocławiu Zbigniew Maćków mówi, że „poprzez swoje bogatą tradycję architektoniczną, wpływa na naszą architekturę zarówno poprzez konkretny kontekst urbanistyczny jak i poprzez kształtowanie naszej świadomości. Problemem naszego pokolenia jest brak ciągłości przekazywania doświadczenia zawodowego, dlatego Miasto jest naszą szkołą. Architektura Wrocławia ma swoje unikalne cechy, również w najnowszej historii. Cechy te są punktem odniesienia dla naszych działań. Dużą część naszej aktywności to ‘zszywanie’ przestrzeni zaprojektowanych przez naszych poprzedników a bogata przeszłość tych miejsc stanowi dla nas źródło inspiracji przy poszukiwaniu właściwych rozwiązań.”
I zaznacza, że projekty wychodzące z jego pracowni powstają w oparciu o kontekst przestrzenny, kulturowy, estetyczny i funkcjonalny
Przykładowo po modernizacji i rozbudowie domu handlowego Renoma – modernistycznej architektonicznej ikony Wrocławia z lat międzywojennych, nowa część doskonale została zintegrowana z zabytkową. Według samego architekt „Spójność starej i nowej części uzyskano dzięki proporcjom, zabiegom redukującym masę, horyzontalnym podziałom elewacji, charakterowi zastosowanych materiałów oraz kolorystyce. Dynamika jednoznacznie horyzontalnej elewacji nowej części została spotęgowana przez wachlarzowe odchylenie poziomych gzymsów, które tworzą bardzo mocno zaznaczony pierwszy plan fasady. Jego tło stanowią szklane witryny i ściana wykończona płytami włóknocementowymi w kolorze ciemnobrunatnym, korespondującym z ceramiczną okładziną zabytkowego gmachu. Nowa bryła łączy się z zabytkowym gmachem za pośrednictwem atrium wejściowego, które pełni funkcję łącznika (buforu) między obu częściami.” Ta realizacja uhonorowana została w 2009 roku nagrodą roku SARP .
