Orkiestra Filharmonii Narodowej pod batutą maestro Jacka Kaspszyka zagra m.in. Sinfonię di sfere Sir Andrzeja Panufnika.
Panufnik pozostaje w Polsce wciąż zbyt mało znany. Powodem był m.in. zakaz wykonywania jego utworów wydany przez władze PRL po nielegalnej emigracji kompozytora do Anglii w 1954 roku (obowiązujący aż do 1977 r.). W Anglii natomiast stał się kompozytorem niezwykle cenionym, czego dowodem było przyznanie mu tytułu szlacheckiego przez Elżbietę II w 1991 r.
Andrzej Panufnik zawsze czuł się bardzo związany z Polską i jej historią. Znajdowało to wyraz w wielu jego dziełach. Jedno ze swoich najsłynniejszych dzieł – Sinfonia Sacra – napisał „w hołdzie milenium polskiego chrześcijaństwa i państwowości oraz jako wyraz moich uczuć patriotycznych". Sinfonia Votiva z kolei to „ofiara wotywna" dla Madonny Częstochowskiej. Pamięci ks. Jerzego Popiełuszki jest dedykowany Koncert fagotowy. Polskie treści znajdujemy także m.in. w takich utworach, jak: Uwertura tragiczna, Uwertura bohaterska, Symfonia Elegiaca (jej wcześniejszy tytuł to Symfonia Pokoju), Epitafium katyńskie, Tryptyk Jagielloński, suita na orkiestrę Polonia, Suita staropolska, a także w pieśniach i piosenkach, z słynną powstańczą pieśnią Warszawskie dzieci na czele.
Muzyka Andrzeja Panufnika wykonywana była i jest przez najwybitniejszych artystów świata. Leopold Stokowski dyrygował m.in. prawykonaniem jego II Symfonii (Sinfonia Elegiaca – 1957) oraz kantaty Universal Prayer (1970), dla Yehudi Menuhina napisał swój Koncert skrzypcowy (1971), a dla Mścisława Roztropowicza Koncert wiolonczelowy (1991 – ostatnie dzieło Panufnika prawykonane już po jego śmierci). Również maestro Jacek Kaspszyk dyrygował utworami Panufnika i miał okazję spotykać go osobiście.
Bardzo ważną postacią w życiu Andrzeja Panufnika była jego druga żona – Camilla. „Kiedy ujrzałem ją w progu mego mieszkania (..) urzekła mnie jej uroda, wyjątkowy wdzięk i spokój wewnętrzny połączony z bijącą do niej siłą ducha, zaskakującą u dziewczyny w jej wieku. Wyglądała na niewiele ponad dwadzieścia lat". Andrzej i Camilla pobrali się w 1963 r. Kompozytor znalazł w Camilli ogromne oparcie, a w jego życiu zapanowała stabilizacja. Camilla Panufnik zajmowała się także sprawami zawodowymi męża, przyczyniając się też do większej popularyzacji jego twórczości. Od tego czasu niemal wszystkie swoje dzieła dedykował ukochanej żonie. W tym także Sinfonię di sfere, którą usłyszymy na jubileuszowych koncertach 14 i 15 lutego. Lady Panufnik zaszczyci koncerty swoją obecnością.
