Gigantyczna ekspozycja, licząca  500 dzieł sztuki (malarstwo, rzeźba, grafika, fotografia, rzemiosło artystyczne), a także  przedmiotów codziennego użytku, książek i projektów  z okresu międzywojennego, dostępna będzie dla publiczności od 29 lipca.

Wystawa dotyka najważniejszych spraw tamtego czasu - budowy nowego odrodzonego państwa, reform społecznych, życia codziennego, przeobrażeń pod wpływem rozwoju technologicznego. A przede wszystkim jest szeroką panoramą artystycznych ambicji spowodowania przemiany w każdej dziedzinie życia.

Opowieść o dynamice, genezie, charakterze i  problematyce modernizmu w międzywojennej Polsce dzieli się na kilka przestrzeni. W części „Diagnozy. Zmierzch Zachodu” skupia się na udziale artystów w dziele naprawy świata i tworzeniu nowoczesności wolnej od negatywnych skutków pośpiesznego postępu cywilizacyjnego.

Przestrzeń „Cele. Nowe państwo, Nowy świat” pokazuje, jak programy artystyczne splatały się z formowaniem nowego państwa, które odzyskało niepodległość. Artyści czuli się odpowiedzialni za wizualną tożsamości nowej Polski w architekturze, urbanistyce, projektowaniu przemysłowym, grafice, malarstwie, rzeźbie, uważając, że służą wykreowania Nowego Człowieka.

Ten nowy człowiek, obywatel Polski, miał być jednostką doskonalszą w każdym wymiarze. Część „Źródła” poświęcona jest kształtowaniu tego ideału poprzez ożywienie wartość z przeszłości, które przetrwały w enklawach kultury ludowej, sztuce społeczeństw plemiennych czy w twórczości dziecięcej.

Przestrzeń „Sposoby” prezentuje plan modernizacji rozpisany na inicjatywy artystyczne, ale i inne obszary aktywności, jak np.  edukacja i sport. Można tu zobaczyć m.in. projekty nowoczesnych sanatoriów, obiektów uzdrowiskowych i wypoczynkowych, czy nowoczesnych i funkcjonalnych szkół.

W okresie międzywojennym trwała budowa odrodzonego państwa. W proces ten zaangażowane były władze, organizacje pozarządowe i sami artyści. Jak pisze w katalogu prof. dr hab. Andrzej Szczerski, dyrektor MNK: „Promotorami zmian stawali się także cenieni twórcy, jak Zofia Stryjeńska czy Władysław Strzemiński, którym zawdzięczano realizację wielu autorskich projektów na rzecz modernizacji oraz powstanie najważniejszych dzieł sztuki podsumowujących nadzieje i osiągnięcia dwudziestolecia. O tym, że nowe państwo było wartością także dla artystów, świadczyło ich bezpośrednie zaangażowanie na rzecz jego powstania i odbudowy.”

Prace na wystawie pochodzą z wielu polskich muzeów. Specjalnie sprowadzono też z Ukrainy ikonę „Prorok Eliasz” i akwarelę przedstawiającą księżną Jarosławnę autorstwa Mychajło Bojczuka, „Autoportret w świątyni" Luny Drexler oraz rzeźbę „Lotnik. Projekt pomnika na Cmentarz Łyczakowski:" Janiny Reichert-Toth. To efekt współpracy MNK z Lwowską Narodową Galerią Sztuki i Muzeum Narodowym we Lwowie.