Rządowy kryzys wizerunkowy

Donald Tusk zacisnął powieki. Długo się koncentrował i wreszcie otworzył. Na ekranie laptopa dalej otwarty był portal Gazeta.pl.

Publikacja: 16.02.2011 19:21

Piotr Skwieciński

Piotr Skwieciński

Foto: Rzeczpospolita

A po oczach bił główny tytuł:

„Radny PO gwałcił dziecko w samochodzie”.

– Mówią, że jestem jak Gierek, a ja ich jak Gomułka! – wysyczał (bezgłośnie) premier i próbował cisnąć w Igora Ostachowicza popielniczką. Był tak sugestywny, że Ostachowicz zanurkował pod stolik. Ale po chwili się wynurzył. Bo przecież żadnej popielniczki w gabinecie premiera nie było od lat.

– To Meller. To wszystko ten Meller – wyrzucił z siebie Ostachowicz, by ubiec Tuska, który wyraźnie chciał pod jego adresem powiedzieć coś niepochlebnego. – Ale już neutralizujemy.

– Czyli co?

– Czyli przykryjemy!

To słowo przypomniało premierowi lepsze czasy. Zaczerpnął oddechu.

– Jak?

– No… – zająknął się Ostachowicz. Przez chwilę się wahał, ale w końcu powiedział:

– Dzwoniłem do Janusza.

Zamilkł, bo to imię od pewnego czasu było zakazane w tym gabinecie. Ale wyraźnie nie dziś.

– No? – spytał premier ponaglającym głosem.

– No wiesz… on nas teraz tak nie za bardzo, ale z drugiej strony też potrzebuje jakiegoś show. I udało mi się go namówić… – tu Ostachowicz znowu się zawahał, ale obrzucony przez Tuska spojrzeniem, którego znaczenia nie zrozumieli we właściwym czasie Gilowska, Piskorski, Rokita i Schetyna, wyrzucił z siebie:

– Pojedzie na Wawel z młotem pneumatycznym i alkomatem.

I zacznie rozwalać sarkofag.

To coś, co przeleciało koło głowy Ostachowicza, to jednak była popielniczka. Ciężka, kryształowa. Może kiedyś używana przez Gomułkę. Teraz zmaterializowana siłą woli premiera. Ostachowicz nie czekał na ciąg dalszy. Skoczył w stronę obitych skórą drzwi.

I nie musiał nawet ich otwierać, bo same się otworzyły i do gabinetu wpadł Tomasz Arabski z jakimś papierem w ręku. Minę miał radosną. Ostachowicz wyrwał mu papier z nadrukiem GfK Polonia.

– Donald, zobacz! – wykrzyczał, zabrakło mu tchu i osunął się na dywan. Obok niego ciężko usiadł Arabski. A po chwili, nie zważając na otwarte drzwi do sekretariatu, przez które ciekawie zaglądały sekretarki i BOR-owcy, dołączył się do nich sam Tusk.

– Jednak 46 procent… – wyszeptał. Przez chwilę siedział na dywanie. A po chwili wstał. I powiedział:

– Więc tak właściwie, to o co nam chodziło?

A po oczach bił główny tytuł:

„Radny PO gwałcił dziecko w samochodzie”.

Pozostało 96% artykułu
Komentarze
Bogusław Chrabota: Tusk zdecydował ws. TVN i Polsatu. Woluntaryzm czy konieczność
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Komentarze
Artur Bartkiewicz: TVN i Polsat na liście firm strategicznych, czyli świat już nie będzie taki sam
Komentarze
Joanna Ćwiek-Świdecka: Być sigmą – czemó młodzi wymyślają takie słówka?
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Kurs na gospodarczy patriotyzm i przeciw globalizacji. Pożegnanie Rafała Trzaskowskiego z liberalizmem
Materiał Promocyjny
Do 300 zł na święta dla rodziców i dzieci od Banku Pekao
Komentarze
Dlaczego Mercosur jest gospodarczą i geopolityczną szansą dla Unii Europejskiej