Oczywiście w sercu partii podjęto decyzję, że nie należy mówić o nim i jego wysiłkach bez szacunku, ale trudno mieć wątpliwości, że Jarosław Kaczyński daje dowód poważnego zniecierpliwienia. Zapewne od dawna rozumie, że aktywność Macierewicza jest jak szukanie przez grupę ślepców igły w stogu siana. Nie można wykluczyć, że coś znajdą, jednak z pewnością nie będzie to igła.
Tym razem jednak przemówiła pragmatyka. Dokąd było to użyteczne politycznie, Macierewicza ogrywano w świetle reflektorów, ale w kwietniu 2018 roku, w przeddzień poczwórnej sekwencji wyborczej, kiedy prezes Kaczyński ewidentnie próbuje temat smoleński schować pod dywan, Macierewicz i jego donkiszoteria nikomu nie jest potrzebna.
Czytaj także: