Spółki dojną krową dla akcjonariuszy

Stagnacja na polskiej giełdzie dobitnie przekonała inwestorów, że na duże zyski dzięki zmianom kursów akcji nie mają co liczyć. Ostatnie lata pokazują, że najlepiej ulokować pieniądze tam, skąd szybko w formie dywidendy można je odzyskać z dużym naddatkiem. Ranking „Rz" prezentujący najbardziej zyskowne firmy ze składu WIG30 i WIG50 pokazuje, że gwarancja podziału zysku wcale nie zależy od branży.

O dziwo, największych zwrotów na zainwestowanym kapitale nie gwarantują też banki, ani firmy z sektora finansowego. MBank, pierwszy przedstawiciel branży, uplasował się dopiero na 15. pozycji. Zarobić dawały bardzo różne spółki, a łączy je – jak podkreślają analitycy przemyślana wizja rozwoju.

Stabilność ?nade wszystko

– Wszystkie te firmy prowadzą stabilne biznesy, które generują stabilne przepływy pieniężne, co z kolei pozwala na wypłatę przyzwoitych dywidend – przekonuje Tomasz Sokołowski, analityk BZ WBK. – To zwiększa atrakcyjność inwestycyjną spółek. Wyjątkowym przykładem jest w zestawieniu Emperia, gdzie jednorazowa bardzo wysoka dywidenda była wynikiem sprzedaży firmy Tradis Eurocashowi.

Bartłomiej Kubicki, analityk Societe Generale, podkreśla że WIG wzrósł w ciągu ostatnich trzech lat o około 38 proc. – Odzwierciedleniem sukcesu jest więc całkowita stopa zwrotu, uwzględniająca dywidendy – zaznacza Kubicki. – Generalnie, stopa zwrotu z akcji jest mocno związana z wynikami finansowymi spółki.

Dla przykładu, Jastrzębska Spółka Węglowa przyniosła stopę zwrotu minus 63 proc. w ciągu ostatnich trzech lat, a jej zysk netto z 2 mld zł raportowanego w 2011 r. spadł do 77 mln zł w zeszłym roku. W 2014 r. spodziewana jest znaczna strata netto. Podobnie: Kopex (stopa zwrotu z trzech lat -41 proc. ), Agora (-31 proc.), Orange Polska (-19 proc.) czy Elektrobudowa (-18 proc.), zanotowały znaczące obniżenie wyników finansowych od roku 2011.

Jednak – jak wyjaśnia analityk – firmy o najwyższej stopie zwrotu: Forte, Sanok, Ekoexport, LPP czy Amica, to spółki pokazujące fantastyczne wyniki finansowe, a przede wszystkim ich poprawę. – Dodatkowo rynek oczekuje kontynuacji dobrej passy przyszłości – dodaje Kubicki.

Wyniki lepsze od WIG

Z analizy zestawienia wynika, że spośród spółek, które zachowały się gorzej od WIG w ostatnich trzech latach, tylko PKP BP, Tauron, PGNiG oraz Bogdanka pokazały w zeszłym roku wyniki gorsze niż np. w 2011 r. Przyczyny ich słabego zachowania mogą być różne – w przypadku PGNiG główną rolę odegrała geopolityka, czyli zawirowania wokół dostaw gazu. Dla Tauronu i Bogdanki polityka krajowa, czyli fakt, że rynek energetyczny sterowany jest przez rząd.

Niestety, w przypadku części z tych firm oczekiwania co do przyszłych wyników też nie są najlepsze. – Kubicki uważa, że piętno odciśnie na nich sytuacja makroekonomiczna i niskie stopy procentowe. Dotyczy to m.in. PKO BP. – Dla przykładu podam, iż konsensus rynkowy dla wyników netto Bogdanki na rok 2014 spadł od początku 2011 roku o 46 proc., a dla wyników PKO BP o 50 proc. – twierdzi analityk.

Przyglądając się zestawieniu nie sposób nie zauważyć, że cześć znakomitych stóp zwrotu to także historie poszczególnych spółek, które przekładają się na wyniki finansowe. Przykładem mogą być udane ekspansje zagraniczne Forte, Amiki, CCC czy LPP. Z kolei Ciech sukcesywnie restrukturyzuje się.

W ocenie Kubickiego głównym motorem wzrostu akcji spółek jest poprawa wyników finansowych. – Przy rosnącej gospodarce, teoretycznie większość spółek zanotuje poprawę, jednakże sednem sprawy jest znaleźć te spółki, które dzięki swojemu modelowi biznesowemu, ekspansji na rynki zagraniczne czy też nawet dzięki wewnętrznej restrukturyzacji pokażą ponadprzeciętną poprawę wyników – dodaje Kubicki.

Gwarancja spokoju

Podobnego zdania jest Artur Iwański, szef działu analiz DM PKO BP. Jego zdaniem dobrze zarządzane spółki notowane na GPW potrafią łączyć solidny wzrost i wysoką stopę dywidendy, dzięki czemu przynoszą akcjonariuszom dobre stopy zwrotu. – Świadczy to o dojrzałości rynku i o coraz większej świadomości, jaką cenę ma kapitał własny – mówi Iwański. – Jeżeli stopa dywidendy jest rozsądna, to sygnał, że zarządy i spółki czują się pewnie ze swoimi bilansami i strategią. Ta pewność udziela się akcjonariuszom, którzy chętniej inwestują w takie spółki.

Roland Paszkiewicz, dyrektor działu analiz CDM Pekao, dodaje, że podobny trend można zaobserwować na całym świecie, bo od dłuższego czasu utrzymują się bardzo niskie stopy procentowe, trudno więc szukać wyższych zysków na lokatach. – Spółki doskonale zdają sobie z tego sprawę, dlatego dziś wszyscy, którzy wchodzą na giełdę, nawet małe firmy, przede wszystkim podkreślają, że będą prowadziły aktywną politykę dywidendową, obiecują wypracowanie wysokich zysków i dzielenie się nimi z akcjonariuszami – podsumowuje Paszkiewicz.

To powoduje, że nikt już nie analizuje branży wyłącznie pod względem szans rozwoju. Patrzy się na nie pod kątem wysokich zysków i regularnych, rosnących z roku na rok dywidend.

Eksperci uważają, że łączna stopa dywidendy dla spółek notowanych na GPW to ok. 4 proc. W ocenie analityków to bardzo atrakcyjny poziom, biorąc pod uwagę obecne stopy procentowe, a w konsekwencji odsetki od lokat bankowych. Dziesięcioletnie obligacje Skarbu Państwa gwarantują dziś oprocentowanie na poziomie 3,2 proc., a lokaty 3,5 proc. na rok.

—współpraca Cezary Adamczyk

Ryszard Petru, przewodniczący Towarzystwa Ekonomistów Polskich

Coraz bardziej widoczny jest trend, by grać na giełdzie, inwestując w spółki dywidendowe. W sytuacji gdy wykres indeksu WIG jest płaski, bo z giełdy zniknęły OFE ?– najpoważniejszy gracz na rynku – inwestorzy szukając wysokich zysków, coraz chętniej zwracają uwagę na te firmy, które regularnie płacą dywidendę. Ma to sens z jeszcze jednego powodu: zawirowania na świecie, konflikty na Bliskim Wschodzie, na Ukrainie, dodrukowywanie pieniędzy w USA – wszystko to powoduje, że trudno przewidzieć, co się będzie działo z kursem akcji. Dywidenda zaś jest czymś stałym. Dobrze, że spółki dzielą się zyskiem z akcjonariuszami, pod warunkiem że nie dzieje się to kosztem rozwoju.

Akcje dywidendowych spółek dały wyższy zwrot niż lokaty

Kupując akcje spółek, inwestorzy powinni zwracać uwagę na politykę dywidendy. Dotyczy ona decyzji związanych z wypłatą dywidendy, ustalaniem jej wysokości oraz planami podziału zysku w przyszłości. Ma kluczowe znaczenie zarówno dla inwestorów, jak i dla samego przedsiębiorstwa, ponieważ ściśle wiąże się ze zdolnością spółki do pokazywania zysków, z jej potrzebami inwestycyjnymi oraz wpływa na rozwój firmy. Dywidendę można określić jako koszt uzyskania kapitału dla spółki, a dla inwestorów, zwłaszcza długoterminowych, jest podstawową korzyścią, jaką czerpią z posiadania akcji. Nierzadko decyzje dotyczące wypłaty dywidendy stanowią impuls dla inwestorów do zakupu akcji lub trzymania ich w dłuższym okresie. Wypłacana regularnie stanowi dla akcjonariuszy stały dochód z zainwestowanego kapitału, który może być alternatywą dla tradycyjnych form oszczędzania i inwestycji. W Polsce dywidendy mają stosunkowo krótką historię i nadal wiele spółek notowanych na GPW nie wypłaca ich regularnie. Dla przykładu w 2011 r. spośród największych przedsiębiorstw z indeksu WIG20 tylko 12 podzieliło się zyskiem z akcjonariuszami, rok później 13, a w ubiegłym roku 15.

Eksport Giełda Ubezpieczenia PKO BP