Projekt ustawy o pomocy w wychowywaniu dziecka, autorstwa Ministerstwa Rodziny i Pracy, wpłynął do Rządowego Centrum Legislacyjnego. W ocenie skutków regulacji łączne efekty finansowe oszacowano na ok. 16,6 mld zł rocznie (dane dla 2017 r.).
Na samą wypłatę dodatków na dzieci (miesięcznie 500 zł na drugie i kolejnego dziecko dla każdej rodziny, oraz od pierwszego dziecka, jeśli dochód rodziny nie przekracza 800 zł na osobę), przeznaczanych ma być ok. 22,7 mld zł rocznie. Jednocześnie jednak resort przewiduje, że dzięki dodatkom mniej rodzin uprawnionych będzie do świadczeń z pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych, z funduszu alimentacyjnego, systemu stypendiów szkolnych, itp. W sumie przynieść ma to oszczędności rzędu 1,9 mld zł rocznie. W sumie więc wydatki mają wynosić ok. 20,5 mld zł rocznie.
Z drugiej strony przewidywane jest także zwiększenie dochodów państwa. Projektodawca zakłada, że z kwoty świadczeń uzyskanych przez rodzin, 82 proc. przeznaczonych zostanie na konsumpcję. Przy średnim opodatkowaniu konsumpcji na poziomie 14 proc. – do budżetu może więc wrócić ok. 2 mld zł w postaci podatku VAT.
Pozostałe 18 proc., ma trafić na oszczędności co – jak czytamy w projekcie ustawy - może wiązać się z wpływami z podatku od dochodów kapitałowych w kwocie ok. 760 mln zł rocznie.
Zakładany jest także wzrost liczby etatów w gospodarce – o 64 tys., w efekcie wzrostu popytu konsumpcyjnego na towary i usługi. Dzięki temu dochody budżetu (centralnego i samorządów) z PIT mają się zwiększyć w sumie o 324 mln zł, dochody NFZ – 346 mln zł, a ZUS – o 1,5 mld zł.
