Mądrość i seks ***

16 sierpnia tuż po koncercie w Warszawie Madonna obchodzić będzie 51. urodziny. Ta artystka skandalistka przez ponad ćwierć wieku osiągnęła w show-biznesie wszystko co możliwe.

Publikacja: 06.08.2009 09:13

Mądrość i seks

Mądrość i seks

Foto: Materiały Promocyjne

Jednak kariera muzyczna od początku nie wyczerpywała jej ambicji. Koniecznie chciała pokazać, że równie świetna może być na ekranie, ale to się nigdy nie potwierdziło.

Zagrała – co prawda tylko epizody – u Woody’ego Allena („Cienie we mgle”), Paula Astera i Wayne’a Wanga („Brooklyn Boggie” czy Spike’a Lee („Dziewczyna nr 6”) oraz ciekawe duże role w „Rozpaczliwie poszukując Susan” Susan Seidelman i musicalu „Evita” Alana Parkera. Jednak pozostałe próby okazały się katastrofami hojnie nagradzanymi Złotymi Malinami dla najgorszej aktorki roku.

W „Mądrości i seksie” stanęła z drugiej strony kamery, realizując własny scenariusz napisany do spółki z Danem Cadanem. To średnio zabawna opowieść o trójce współlokatorów wynajmujących niewielkie londyńskie mieszkanie.

Pochodzący ze Wschodu Europy A.K. (zarazem narrator filmu), wokalista punkowej grupy, zarabia na życie jako męska domina. W mundurze oficera Armii Czerwonej i pejczem w ręku zaspokaja perwersyjne fantazje żonatych mężczyzn. W tej roli Eugene Hütz (wyglądający jak połączenie Borata z młodym Wałęsą), czyli pochodzący z Ukrainy Cygan Jewgnienij Gudź – lider nowojorskiego zespołu punkowego Gogol Bordello. W tajemnicy kocha się on w Holly (śliczna Weston), utalentowanej baletnicy, która, by zarobić na życie, tańczy na rurze w nocnym klubie.

Drugą ze współlokatorek jest pracująca w aptece lekomanka Juliette (McIure) odpierająca awanse żonatego szefa Hindusa (Manocha) i marząca o wyjeździe z pomocą humanitarną do Afryki.

Ta opowieść o trójce outsiderów żyjących na społecznych obrzeżach nie za bardzo wciąga. Żyją, jak chcą, ich sprawa... Ale jest także bonus – finałowe minuty to fragmenty koncertu grupy Gogol Bordello.

[i] W. Brytania 2008, scen. i reż. Madonna, wyk. Eugene Hütz, Holly Weston, Vicky McIure, Richard E. Grant, Inder Manocha, Francesca Kingdon, Ellot Levey, Clare Wilkie[/i]

Jednak kariera muzyczna od początku nie wyczerpywała jej ambicji. Koniecznie chciała pokazać, że równie świetna może być na ekranie, ale to się nigdy nie potwierdziło.

Zagrała – co prawda tylko epizody – u Woody’ego Allena („Cienie we mgle”), Paula Astera i Wayne’a Wanga („Brooklyn Boggie” czy Spike’a Lee („Dziewczyna nr 6”) oraz ciekawe duże role w „Rozpaczliwie poszukując Susan” Susan Seidelman i musicalu „Evita” Alana Parkera. Jednak pozostałe próby okazały się katastrofami hojnie nagradzanymi Złotymi Malinami dla najgorszej aktorki roku.

Film
„28 lat później”. Powrót do pogrążonej w morderczej pandemii Wielkiej Brytanii
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Film
Rekomendacje filmowe: Wchodzenie w życie nigdy nie jest łatwe
Film
Kryzys w polskiej kinematografii. Filmowcy spotkają się z ministrą kultury
Film
Najbardziej oczekiwany serial „Sto lat samotności” doczekał się premiery
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Film
„Emilia Perez” z największą liczbą nominacji do Złotego Globu