Wystawa powstała z okazji drugiej rocznicy pacyfikacji strajku pracowników sektora naftowego w Kazachskim mieście Zhanaozen. Zdjęcia zrobili sami uczestnicy i naoczni świadkowie tamtych wydarzeń.
Na wystawie zostało zaprezentowanych 27 zdjęć anonimowych autorów, przedstawiających historię ludzi, którzy masowo zaprotestowali przeciwko dyktaturze i wyzyskowi. Dzięki wyjątkowym kadrom mamy możliwość wniknięcia w głąb wydarzeń, przyjrzenia się tym wydarzeniom od środka.
W maju 2011 roku kilkanaście tysięcy kazachskich robotników, pracujących w mieście Zhanaozen, rozpoczęło strajk. Żądali podwyżek płac i lepszych warunków pracy oraz rejestracji niezależnych związków zawodowych. Mimo pokojowej formy protestów, autorytarne władze Kazachstanu nie podjęły dialogu ze strajkującymi.
Po pięciu miesiącach masowych zwolnień i represji, 16 grudnia 2011 roku doszło do pacyfikacji strajku przez policję. Oficjalnie zginęło 17 osób, a 86 zostało rannych. Nieoficjalne dane, pochodzące od świadków i personelu medycznego, mówią nawet o 80-100 zabitych. Kilkadziesiąt osób trafiło do więzień z kilkuletnimi wyrokami skazującymi.
Zdjęcia opowiadają historię tysięcy protestujących robotników oraz ich rodzin, która rozegrała się w ciągu kilku miesięcy trwającego strajku oraz bezpośrednio po nim. Wydarzenia te zapoczątkowały, trwającą do dziś, walkę z niezależnymi mediami i opozycją.
