Fundusze hedgingowe wraz z innymi inwestorami od kilku tygodni łamią sobie głowę nad nietypowymi transakcjami na rynkach długu i ekscytują się tożsamością mającego do swej dyspozycji olbrzymi kapitał tradera przezywanego „londyńskim wielorybem".

Tajemniczy trader

Traderem tym jest według wtajemniczonych skromny pracownik J.P. Morgan Chase & Co. – urodzony we Francji Bruno Michel Iksil.

Iksil wystawił bank na dużą ekspozycję w segmencie produktów ubezpieczających ryzyko kredytowe, czyli credit default swaps (CDS). Tymczasem, jak donoszą osoby znające sprawę, niektóre fundusze postawiły ostatnio sporo na kontrruchy, po części w reakcji na trendy, które mogą być wynikiem operacji Iksila. Inwestorzy ci kupują ubezpieczenie od niewypłacalności dla koszyka obligacji korporacyjnych w oparciu o indeks CDS.

Iksil sprzedaje takie ubezpieczenia, obstawiając, że emitenci tych obligacji nie zbankrutują.

Ryzykowna gra

Iksil od kilku lat zarabia ponoć dla banku około 100 mln dolarów rocznie. Nikt nie zarzuca nieprawidłowości bankowi czy traderowi. Iksil nie odpowiedział na prośby o komentarz.

JP Morgan zapewnia, że jego dział inwestycyjny „koncentruje się na zarządzaniu długoterminowymi aktywami i pasywami strukturalnymi firmy i nie skupia się na krótkoterminowych zyskach". Dodaje też, iż działania te „zabezpieczają ryzyko strukturalne, jak również polegają na inwestycjach mających wyrównać proporcje między aktywami i pasywami".

Fundusze hedgingowe obstawiają, że koszt ubezpieczenia od ryzyka kredytowego mierzonego indeksem wzrośnie, potencjalnie narażając Iksila na straty i zmuszając do redukcji część jego pozycji. Kupno zabezpieczenia w oparciu o indeks kosztuje obecnie mniej niż dla każdej z osobna firmy stanowiącej składową indeksu.

Jakakolwiek redukcja pozycji Iksila mogłaby przynieść zyski funduszom hedgingowym i straty bankowi, twierdzą źródła. Nie ma jednak sygnałów, że są takie plany.

Transakcje Iksila są częściowo zabezpieczone przez operacje bilansujące, według bliskich źródeł, które dodają, że prezes JP Morgan James Dimon jest regularnie informowany o szczegółach wybranych pozycji. Bank ponoć przeprowadził testy dowodzące, iż pozycje Iksila mają szansę zwrócić zyski nawet w warunkach gospodarczego bądź rynkowego kryzysu.

Zmiana nastawienia?

Iksil, który pracuje dla tego największego w Stanach Zjednoczonych banku pod względem aktywów od stycznia 2007 roku, dojeżdża każdego tygodnia do Londynu, w piątki zaś przeważnie pracuje w swym paryskim domu. Jeden z jego współpracowników opowiada, że zwykle ubiera się w czarne dżinsy i rzadko nosi krawat.

Pracuje podobno z dwoma młodszymi traderami i zajmuje się kompleksowymi transakcjami na rynkach dłużnych, wypracowując pomysły na inwestycje, które są następnie zatwierdzane przez menedżerów wysokiego szczebla.

W przeszłości często grał na spadki, krytykując kolegów za nadmierny optymizm wobec perspektyw dla rynku.

Jedne z najlepszych wyników osiągnął podczas bessy, choć zdarzyło mu się popełnić błędy w okresach zawirowań. Ostatnio jednak przyjął bardziej optymistyczne nastawienie.

—Gregory Zuckerman, Katy Burne

tlum. tk

(C) 2012 Dow Jones & Company, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.