Polska jest jednym z ostatnich państw UE, które nie ratyfikowały Konwencji ONZ o statusie bezpaństwowców z 1954 r. oraz Konwencji o ograniczaniu bezpaństwowości z 1961 r. Bez tych regulacji bezpaństwowcy w Polsce nie mogą liczyć szybkie rozwiązanie problemów, z którymi się spotykają.
Skala problemu
-Dokładna liczba bezpaństwowców w Polsce nie jest znana, ale różne statystyki wskazują, że takich osób może być od 700 do nawet 10 000, z tego pewną część stanowią dzieci – mówi dr Dorota Pudzianowska, współautorka raportu.
Niedokładność tych danych wynika z tego, że w Polsce nie istnieje postępowanie, które pozwalałoby stwierdzić, czy dana osoba jest bezpaństwowcem. - W tym sensie bezpaństwowość jest problemem niewidocznym – dodaje.
-Jednym z najbardziej dotkliwych problemów z jakim borykają się bezpaństwowcy jest brak możliwości uzyskania dokumentów podróży i wyjazdu poza granice Polski – wyjaśnia dr Pudzianowska.
Co więcej, wielu bezpaństwowców (w tym dzieci) ma trudności z uzyskaniem zezwolenia na pobyt w Polsce ze względu na brak odpowiednich dokumentów. Nieudokumentowany status pociąga za sobą dalsze problemy związane z dostępem do opieki medycznej i społecznej.