Rowery z Chin podbijają Europę. Idzie o miliony euro

Onet przedstawia sylwetkę Wang Liyang, założyciela firmy rowerowej EU-Bike, który sprowadził chińskie rowery do Szwecji.

- Mieszkam w Szwecji od 14 lat. Najpierw zajmowałem się restauracjami, a potem nieruchomościami, ale kiedy zobaczyłem jak wiele jest na chińskich ulicach rowerów, to zdałem sobie sprawę z tego, że Szwecja też ich potrzebuje - tłumaczył Wang w szwedzkich i chińskich mediach historię swojego biznesu.

Czytaj także: Polacy przesiadają się na rowery elektryczne

Dobrze jak w Szwecji

Jest mu o tyle łatwiej rozwijać swoje przedsięwzięcie, gdyż samorządy miejskie w Sztokholmie i Uppsali wspierają pomysł sprowadzania chińskich rowerów, ponieważ chcą ograniczyć ruch uliczny. Podobnie dzieje się zresztą w całej zachodniej i północnej Europie, a trend ten szybko rozwija się też w Europie Centralnej, w tym w Polsce.

Wang otrzymał fundusze na rozwój biznesu od swoich przyjaciół, choć całe przedsięwzięcie wydawało się początkowo dość ryzykowne. Najpierw sprowadził 10 kontenerów z 2500 rowerami z Chin.

I po pierwszym rozstawieniu 1000 rowerów w Uppsali jego firma stała się dość popularna w szwedzkich mediach, a sam Wang stał się lokalnym celebrytą.

Podsztokholmska Uppsala jest miastem uniwersyteckim, zamieszkujący je w dużej części studenci entuzjastycznie przyjęli nowy uliczny i powszechny środek transportu. Sztokholm był z kolei tzw. "zieloną stolicą Europy" w 2010 roku, bo Szwedzi mocno wspierają wszelkie działania proekologicze, w tym miejskie jazdy rowerem. W Szwecji biznes rozwijał się zatem łatwo, lekko i przyjemnie, tym bardziej, że samo przystąpienie do systemu UE-Bike jest tam bardzo proste.

Partner biznesowy Wanga, Xiao Yong, jak i sam Wang planują go teraz rozwijać, umiejscawiając EU-Bike w większej liczbie krajów europejskich, by z rowerów korzystało jak najwięcej osób, a "zielony styl życia" mógł dalej się szybko rozwijać. Ale nie będzie to łatwa sprawa. Bo poza Szwecją sprawa się komplikuje.

Cła antydumpingowe na chińskie rowery

Unia Europejska wszczęła w czerwcu br. dochodzenie w sprawie rozszerzenia ceł antydumpingowych na chińskie rowery, po tym jak europejscy producenci wyrazili obawę, że napływ produktów azjatyckich może zniszczyć ich przemysł.

Aż do zeszłego lata kwestia ulicznych rowerów w niemieckim Monachium była uporządkowana - dwa konkurencyjne systemy oferowały łącznie 2400 jednośladów, które można było wynająć w 100 lokalizacjach. Ale kiedy firma OBike zarzuciła miasto paroma tysiącami rowerów, mieszkańcy zaczęli narzekać na urządzenia zalegające w wejściach do metra i na miejscach parkingowych.

- Sprawy zaczęły wymykać się spod kontroli - cytuje Bloomberg Floriana Paula, urzędnika miejskiego, który nadzoruje programy rowerowe. Jego zdaniem tysiące rowerów przytłoczyło mieszkańców miasta.

Uporządkowanym Niemcom sprawy wymknęły się spod kontroli, a to, co w wielkich i zatłoczonych chińskich miastach dało się tolerować i z tym żyć w Niemczech zaczęło być irytujące.

Problem narasta, bo firmy takie jak OBike z siedzibą w Singapurze oraz China Ofo i Mobike są coraz aktywniejsze w miastach Europy, a nawet USA, głównie dzięki prostej usłudze opartej na aplikacji, która pozwala klientom znaleźć najbliższy rower i pozostawić go w dowolnym miejscu po zakończeniu jazdy. Kontrastuje to oczywiście ze starszymi programami, takimi jak Citibike w Nowym Jorku czy paryskim Vélib, które wymagają od użytkowników odbioru i zwrotu rowerów w stacjach dokujących. Dla klientów oczywiście praktyczniejszy jest model chiński.

Do tej pory amerykańskie i europejskie wypożyczalnie były nadzorowane przez samorządy lokalne. Podobnie dzieje się obecnie w Polsce. W Warszawie np. praktycznym monopolistą jest firma Veturilo choć nieśmiałe próby zmiany tego schematu podjęła prywatna spółka Polki i Chińczyka. Na razie są jednak praktycznie niewidoczni na warszawskich ulicach.

Dwie strony medalu

Wielkie chińskie projekty tego typu mają solidne finansowanie. Ofo i Mobike pozyskały łącznie 2,3 miliarda dolarów od sponsorów, takich jak chińscy internetowi giganci Alibaba Group Holding i Tencent Holdings. Finansują oni głównie systemy stacji dokujących. A to pozwala Chińczykom na światową ekspansję rowerową.

Ofo ma np. rowery w siedmiu miastach w USA i trzech w Wielkiej Brytanii, ale planuje rozszerzyć swoją działalność w innych miastach Europy. GoBee działa we Francji i we Włoszech i podaje, że rozmawia z 20 innymi miastami europejskimi. Polska jest wciąż jeszcze poza tym projektem. Podobnie jak w wielu innych przypadkach, Chińczycy jakby nie dostrzegali Europy wschodniej i centralnej.

Może to i dobrze. W samych Chinach duże i małe miasta zmagają się obecnie z nadwyżką porzuconych rowerów. Media pokazują miasto Wuhan, z populacją niewiele większą od Nowego Jorku i Paryża - ma ono obecnie ok. 700 tys. wynajmowanych ulicznych rowerów, w porównaniu do np. 10 tys. Citibike i 24 tys. oferowanych przez Vélib w Paryżu.