Wojna Hamas-Izrael. Komunikacyjny ból głowy globalnych firm

Bo o ile w sytuacji rosyjskiej inwazji na Ukrainę było oczywiste kto jest ofiarą, a kto agresorem, to w wojnie Izraela z Hamasem cierpią także Palestyńczycy, którzy z organizacją terrorystyczną nie mają żadnych związków. I to właśnie stwarza problem dla firm globalnych, które zazwyczaj bardzo niechętnie, ale jednak zajmowały stanowisko w sprawach politycznych.

W ostatni czwartek Citigroup poinformował, że ​​prowadzi dochodzenie po tym, jak grupa Stop Antisemitism zrobiła zrzut ekranu z antysemickiego postu osoby zatrudnionej w banku i umieściła go w serwisie społecznościowym X. „Rozwiązaliśmy umowę o pracę z osobą, która zamieściła w mediach społecznościowych odrażający antysemicki komentarz. Potępiamy antysemityzm i wszelką mowę nienawiści i nie tolerujemy ich w naszym banku ”— informuje Citigroup w komunikacie.

Stoją pod presją

Citigroup ma rozwiniętą działalność w Izraelu i oferuje zarówno bankowość korporacyjną i inwestycyjną, jak i zarządzanie majątkiem. W zeszłym tygodniu Jane Fraser, dyrektor generalnaCiti przyznała, że niektórzy pracownicy dostali powołanie do wojska. A Adena Friedman, szefowa Nasdaq Inc w skierowanym do spółek wezwaniu nie ukrywała, że giełda jest „przerażona aktami terrorystycznej przemocy w Izraelu” i potępiła „ofiary w ludziach w Izraelu, Gazie i regionie.”

Powtórzyła tym samym podobne oświadczenia dyrektorów generalnych Goldman Sachs Group Inc., BlackRock Inc., United Airlines Holdings Inc. i innych firm, aktywnych z Izraelu, zatrudniających żydowskich pracowników, więc stojących przed rosnącą presją, aby otwarcie wypowiadać się na temat konfliktu.

Eksperci ds. komunikacji kryzysowej nie mają teraz wolnej chwili. Szefowie firm, zwłaszcza amerykańskich i europejskich szukają pomocy w „bezpiecznym” sformułowaniu komunikatów i to tak wewnątrz, jak i na zewnątrz. Wraz ze zbliżającym się sezonem ogłaszania wyników za trzeci kwartał 2023 wiele firm nie będzie miało innego wyjścia, jak jasno określić się inwestorom, pracownikom i innym interesariuszom, którzy oczekują od liderów korporacyjnych wpływu na światowe wydarzenia. — Wszyscy zadają to samo pytanie: co powiedzieć i jak powiedzieć. Jeśli coś mówisz, chodzi o to, co mówisz. Ale tak samo ryzykujesz, jeśli nic nie powiesz. Milczenie jest także zajęciem stanowiska, więc jest kontrowersyjne – mówi cytowana przez Bloomberga Davia Temin, założycielka nowojorskiej firmy konsultingowej Temin and Company zajmującej się doradztwem kryzysowym.

Nie chcą, ale muszą

W tej chwili tylko około jednej piątej ze 100 największych firm z indeksu S&P 500 wydała oficjalne oświadczenia na temat konfliktu. Tymczasem praktycznie wszystkie opublikowały publiczne wypowiedzi na temat wojny rosyjsko-ukraińskiej. To z kolei doprowadziło do krytyki ze strony pracowników. Nike Inc., nie wydała publicznego oświadczenia. Choć wkrótce po ataku szef działu produkującego obuwie na Europę, Bliski Wschód i Afrykę wysłał do pracowników maila, w którym potępił „niszczycielskie skutki przemocy”. Tydzień po nim, dyrektor generalny Nike, John Donahoe potępił „przerażające ataki w Izraelu i tragiczną śmierć niewinnych Izraelczyków i Palestyńczyków”.

Pracownikom nie do końca się to spodobało. Jeden z nich w mailu wysłanym do Donahoe i udostępnionym kolegom zapytał, dlaczego zorganizowana przez firmę zbiórka pieniędzy została przeznaczona wyłącznie dla organizacji w Gazie, a nie także w Izraelu. Kierownictwo odpowiedziało mu, że ​​„nie toleruje przemocy, nienawiści i bigoterii, a w kampanii pomocowej Nike przyłączyła się do Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża, organizacji działającej głównie w Gazie i na Zachodnim Brzegu, ale także w Izraelu”.

Kilka dni po ataku Hamasu na Izrael szefowa działu kadr w firmie kurierskiej Instacart Inc. stwierdziła, że ​​„jest głęboko zasmucona widokiem rozległych zniszczeń i ofiar śmiertelnych na Bliskim Wschodzie”. Pracownicy jednak chcieli wiedzieć, dlaczego kierownictwo nie zapewnia im w tej sytuacji większego wsparcia ze strony zespołu ds. różnorodności i równości, bo w samej firmie wystąpiły różnice zdań. A w mediach społecznościowych pojawiły się anonimowe wpisy, że szefowie „przymykają oko na izraelskie ludobójstwo na Palestyńczykach”. Natychmiast odpowiedziała na to dyrektor generalna Instacart, Fidji Simo pisząc o „strasznych atakach terrorystycznych na Izrael”. Kilka godzin później opublikowała kolejną wiadomość, w której ubolewa nad „stratą życia wszystkich niewinnych ludzi zarówno Izraelczyków, Arabów, jak i muzułmanów”.

Komu pomagać