Do Rady Polityki Pieniężnej są powoływani „specjaliści z zakresu finansów”. Dla ekonomistów wybór do RPP oznacza często zwieńczenie kariery naukowej. Kilku członków RPP pierwszej kadencji niestety już nie żyje. Janusz Krzyżewski zginął jeszcze w trakcie pierwszej kadencji rady (zastąpił go na kilka miesięcy Jan Czekaj, wybrany później do RPP II kadencji). W styczniu 2007 r. zmarł prof. Cezary Józefiak – mentor wielu ekonomistów z Uniwersytetu Łódzkiego (wśród nich byli np. Bogusław Grabowski i Jerzy Pruski z RPP I kadencji). W czerwcu 2009 r. odszedł Grzegorz Wójtowicz, który przed pracą w RPP miał już poważne doświadczenie w bankowości centralnej – przez kilka miesięcy w 1991 r. był prezesem Narodowego Banku Polskiego. W kwietniu 2010 r. w katastrofie pod Smoleńskiem zginął prezes NBP Sławomir Skrzypek, który stał na czele zarządu banku centralnego i przewodniczył pracom Rady Polityki Pieniężnej od stycznia 2007 r.
[srodtytul]Dokonania RPP[/srodtytul]
Rada Polityki Pieniężnej pierwszej kadencji została powołana na początku 1998 r. Już na początku swojego funkcjonowania wprowadziła znaczące zmiany w funkcjonowaniu banku centralnego. Po każdym posiedzeniu organizowała konferencje prasowe. W sierpniu 1998 r. opracowała średnioterminową strategię polityki pieniężnej, której celem było obniżenie inflacji do poziomu niewiele odbiegającego od tego, jaki obowiązuje w strefie euro (po wejściu do Unii Europejskiej Polska ma obowiązek przyjęcia wspólnej waluty – po spełnieniu określonych warunków, wśród których jest też określony poziom inflacji). Przyjęła strategię bezpośredniego celu inflacyjnego. Co roku był wyznaczany nowy cel – niższy niż w poprzednim. Zgodnie z pierwotną strategią w 2003 r. inflacja miała być obniżona do poziomu 4 proc. (udało się to przed terminem).
Praktycznie od początku działania RPP za główną stopę procentową uznała tzw. stopę interwencyjną (określającą minimalny poziom rentowności bonów pieniężnych, które służą NBP do absorbowania nadwyżek płynności w sektorze komercyjnym – początkowo bony pieniężne miały miesięczny termin zapadalności, stopniowo został on skrócony do jednego tygodnia).
RPP pierwszej kadencji wprowadziła też zmiany w systemie rezerwy obowiązkowej, które podniosły efektywność prowadzenia polityki pieniężnej. Obok zmian w polityce pieniężnej RPP pierwszej kadencji zajmowała się też kursem walutowym. To właśnie ona w kwietniu 2000 r. upłynniła kurs złotego (wcześniej był on powiązany z koszykiem walut), zaprzestała także prowadzenia interwencji walutowych.
