W wieku 90 lat zmarł biskup senior diecezji łowickiej, działacz opozycji w PRL i ważna postać transformacji ustrojowej, uhonorowany w 2010 r. Orderem Orła Białego.
Pochodził ze Śląska z rodziny rolniczej. Podczas wojny pracował jako stolarz. W 1948 r. wstąpił do Seminarium Duchownego Księży Pallotynów w Chełmie, a w 1951 r. rozpoczął nowicjat w Ząbkowicach Śląskich, następnie studiował teologię i filozofię. Święceń prezbiteriatu udzielił mu w 1957 r. kard. Stefan Wyszyński.
Przez wiele lat pracował w Sekretariacie Episkopatu Polski, w latach 1968–1993 był kierownikiem jego biura prasowego. W 1989 r. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej. Wielokrotnie uczestniczył w dialogu między Kościołem a państwem, m.in. w latach 70. przy tworzeniu ustawy o uwłaszczeniu Kościoła na ziemiach zachodnich i północnych, a po 1989 r. negocjował konkordat. Organizował także pielgrzymki papieskie do Polski.
Był ważnym ogniwem w negocjacjach, które doprowadziły do transformacji ustrojowej w 1989 r., brał udział w rozmowach w Magdalence i przy Okrągłym Stole.
– Obdarzali go zaufaniem główni gracze transformacji ustrojowej w Polsce: Kościół, a w szczególności papież, opozycja, rząd komunistyczny, ale także zachodni sojusznicy, którzy wspierali proces negocjacji, zwłaszcza Amerykanie – wspomina w rozmowie z „Rzeczpospolitą" Paweł Kowal, politolog, historyk i były wiceminister spraw zagranicznych. – Wraz z nim odchodzi pamięć i część prawdy o tamtym czasie – podkreśla.
