Już za 19 zł miesięcznie przez rok
Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.
Subskrybuj i bądź na bieżąco!
Dobre chłopaki ze złych podwórek
Dlaczego warto posłuchać nowej płyty Płomienia 81? To muzyczno-socjologiczny barometr. W swoich tekstach para 40-letnich raperów po przejściach podsumowuje 20 lat życia w ursynowskich blokach, a przy okazji szkicuje obraz społecznych zmian w Polsce od końca lat 90.
Rok 1999 to kluczowa data w naszej najnowszej historii. Przede wszystkim ze względu na przyjęcie Polski do NATO, czyli pierwsze wejście „na poważnie" do struktur Zachodu. To też rok, w którym skończył się postkomunizm. Jak pisała Jadwiga Staniszkis, wraz z uruchomieniem OFE dawne biznesowo-polityczne powiązania ze Wschodem zaczęły tracić na znaczeniu. Wejście do UE tylko ten proces „przesuwania" Polski na zachód dokończyło.
W 1999 r. wychodzi też debiutancka płyta Płomienia. Raperzy to symbole drugiego etapu transformacji ustrojowej – znikania „szczęk" i narodzin korpoświata, prawdziwi self-made mani. „Słońce schowane było chyba z drugiej strony; zestaw mebli – lichy materac, mały stolik. Chleb powszedni, za szczęściem w pogoni. Zupy z torebek i ta chęć, żeby robić" – rapował Sokół, legenda sceny.
Plus Minus
„Brzydka siostra”: Uroda wykuta młotkiem
Body horrory trzymają się mocno. Teraz w „Brzydkiej siostrze” Norweżka Emilie Blichfeldt sięgnęła po baśń o Kopc...
Plus Minus
„Super Boss Monster”: Kto wybudował te wszystkie lochy
„Super Boss Monster” przypomina, że chciwość nie popłaca. Ale czy zawsze?
Plus Minus
„W głowie zabójcy”: Po nitce do kłębka
Z perspektywy psychologii zbrodnia to interakcja pomiędzy sprawcą a ofiarą. W czym ta wiedza może pomóc?
Plus Minus
„Trinity. Historia bomby, która zmieniła losy świata”: Droga do bomby A
Dzieje Programu Manhattan są jedną z kluczowych opowieści XX w. Dobrze, że Jonathan Fetter-Vorm nic z niej nie z...
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Marek Węcowski: Strzemiona Indiany Jonesa
Czytam różne książki o Ukrainie, ale to „Null” Twardocha jest dla mnie szczególnie ważny.
Reklama