Sen jest jednym z głównych procesów fizjologicznych człowieka. Jego prawidłowa ilość w ciągu doby, struktura oraz występowanie zgodne z rytmem okołodobowym są niezbędne do zachowania zdrowia fizycznego i psychicznego. Rola snu to nie tylko odpoczynek i regeneracja, ale również procesy poznawcze, pamięciowe.
Zaburzenia snu stają się obecnie jednymi z najczęściej zgłaszanych problemów zdrowotnych, często wywołanych czynnikami cywilizacyjnymi, innymi chorobami i złą higieną snu.
Mniejszą grupę stanowią pierwotne zaburzenia snu. Jednym z nich jest narkolepsja, choroba neurologiczna polegająca na utracie komórek nerwowych produkujących białko zwane hipokretyną lub oreksyną. Do utraty tych komórek przyczynia się proces immunologiczny. Narkolepsja należy do chorób rzadkich, rozpoczyna się najczęściej u nastolatków, ale zachorować można w każdym wieku.
Dominującym objawem narkolepsji jest nadmierna senność w ciągu dnia, występująca napadowo, często prowadząca do niekontrolowanych zaśnięć. Objawem charakterystycznym dla choroby, występującym u ok. 80 proc. pacjentów, jest katapleksja, polegająca na nagłym zwiotczeniu mięśni karku, żuchwy, rąk i/lub nóg pod wpływem emocji, często pozytywnej (np. śmiechu, ekscytacji, zaskoczenia).