Pierwsze poszlaki wskazujące na to, że na Wenus mogła znajdować się woda w stanie ciekłym pojawiły się w czasie rozpoczętej w 1978 roku misji Pionier, której celem było zbadanie planety. Dane zebrane w czasie tej misji wskazywały, że na drugiej planecie od Słońca znajdował się kiedyś płytki ocean.
Dziś naukowcy z Europlanet Society twierdzą, przedstawiając studium historii klimatu na Wenus, że na planecie tej przez ok. trzy miliardy lat mogły istnieć warunki pozwalające na pojawienie się na niej życia - w tamtym czasie na Wenus miała znajdować się woda w stanie ciekłym, a temperatury miały osiągać poziom między +50 stopni Celsjusza a -20 stopni Celsjusza.
Michael Way i Anthony Del Genio z Europlanet Society stworzyli pięć symulacji klimatu - każda zakładająca różny poziom pokrycia planety wodą. Trzy z nich wykorzystywały topografię dzisiejszej Wenus (w jednej założono istnienie głębokiego oceanu, w drugiej płytkiego oceanu, w trzeciej niewielkiej ilości wody w glebie), a dwa pozostałe - topografię Ziemi (w jednej symulacji całkowicie pokrytej oceanem, w drugiej z jednym głębokim oceanem). Modele miały następnie pokazywać zmiany związane ze składem atmosfery i promieniowaniem słonecznym.
Wszystkie symulacje wskazywały, że przez 3 miliardy na Wenus mogły istnieć warunki pozwalające na rozwinięcie się na tej planecie życia w formie znanej z Ziemi. Na Ziemi przez 3 miliardy lat rozwinęły się organizmy jednokomórkowe, po kolejnych 600 milionach lat pojawiły się pierwsze organizmy wielokomórkowe.
- Nasza hipoteza głosi, że Wenus miała stabilny klimat przez miliardy lat - podkreśla Way. Dodaje, że choć obecnie planeta otrzymuje dwukrotnie więcej promieniowania słonecznego niż Ziemia, to jednak wszystkie modele wskazywały, że w przeszłości na planecie mogły panować warunki do istnienia na niej wody w stanie ciekłym.
