Lekarze w szpitalach Lombardii muszą w tych dniach podejmować decyzje prawdziwie dramatyczne. Choć to jedna z najbogatszych prowincji kraju, gdzie służba zdrowia należy do najlepszych na świecie, nikt się przecież nie spodziewał, że będzie przeżywać prawdziwe oblężenie pacjentów, których życie wisi na włosku.
W całym regionie jest około 800 łóżek na oddziałach intensywnej terapii, bez których nie da się uratować osób, które nie mogą już samodzielnie oddychać, tak bardzo ich płuca zostały zaatakowane przez Covid-19. Jednak takich przypadków jest w Mediolanie i okolicznych miastach kilka tysięcy.
Chińscy turyści
Już w zeszłym tygodniu Włoski Związek Anestezjologów wydał więc instrukcję, kogo próbować ocalić, a kogo uznać za straconego. O tym ma decydować wiek, historia przebytych chorób, ale także to, czy osoba ma rodzinę – kogoś, kto pomoże jej w okresie rekonwalescencji. O każdym konkretnym przypadku ma rozstrzygać zespół czterech lekarzy: dwóch anestezjologów, specjalisty od reanimacji i internisty. Ale nawet szczęśliwcy, którzy przedostali się przez to sito, wcale nie mogą być pewni, że uniknęli najgorszego. Dziennikarze Reutersa, którzy niedawno odwiedzili szpital w San Donato pod Mediolanem, stwierdzili, że na oddziale intensywnej terapii wskaźnik zgonów wynosi aż 50 proc., trzykrotnie więcej niż w czasach, gdy pandemia nie uderzyła.
To nie wystarczy jednak, aby wytłumaczyć, dlaczego koronawirus zbiera tak wielkie żniwo właśnie we Włoszech. Nawet uwzględniając znacznie gorszy stan ochrony zdrowia w południowej części kraju, na 100 tys. mieszkańców przypada tu średnio 12,5 łóżka szpitalnego przystosowanego do intensywnej terapii wobec 10,6 w Korei Południowej czy 6,6 w Wielkiej Brytanii.
