Zamknijmy oczy na aneksję Krymu

Rz: Polityczna wierność nie jest pana mocną stroną. W ciągu dwóch lat porzucił pan najpierw PiS, teraz Polskę Razem Jarosława Gowina i związał się pan z Januszem Korwin-Mikkem.

Zawsze podejmowałem działania mające na celu budowę formacji wolnorynkowej i konserwatywnej. Jarosław Gowin miał unikalną szansę na budowę takiej formacji, ale moim zdaniem ją zmarnował. Za to Janusz Korwin-Mikke dostaje właśnie olbrzymią premię od wyborców za konsekwentne głoszenie tych samych poglądów od 20 lat. Wokół niego skupieni są dzisiaj ludzie, którzy chcą zmian w polityce.

Polska Razem ma za sobą kilka miesięcy działania. Po takim czasie można już zawyrokować, że jakiś projekt polityczny jest skazany na porażkę?

Ja w ten projekt nie wierzę, bo sposób jego budowy, czyli zbieranie przegranych polityków z różnych formacji, nie rokuje dobrze.

Mówi pan jak Jacek Kurski z Solidarnej Polski.

Ale taka jest prawda. Jestem zwolennikiem budowania szerokiego porozumienia Polski Razem, Nowej Prawicy Korwin-Mikkego, Republikanów i części Ruchu Narodowego, bo te formacje mogą przyjąć linię konserwatywną w sprawach światopoglądowych i liberalną gospodarczo. Niestety, przed wyborami do Parlamentu Europejskiego to się nie udało i odpowiadają za to liderzy.

A złe języki twierdzą, że pan się obraził na Gowina, bo nie dostał pierwszego miejsca na warszawskiej liście do Europarlamentu.

To nieprawda. Mandat europosła nie jest moim marzeniem. Z Januszem Korwin-Mikkem będę współpracował przy wyborach samorządowych, bo moje środowisko chce pracować dla Warszawy. W wyborach europejskich nie będę kandydował.

Co zawiodło w Polsce Razem?

Strategicznym błędem tego ugrupowania było niepodjęcie rozmów o koalicji z Nową Prawicą. Taka koalicja Gowina i Korwina miała szansę na kilkanaście procent poparcia. To wynikało z naszych badań. Ci dwaj politycy są wobec siebie komplementarni. Gowin poważny, stateczny, wyważony, cieszący się szacunkiem osób starszych. A Korwin – dynamit, kontrrewolucjonista, uwielbiany przez młodzież. To by świetnie grało. Ale Gowin nie chciał się tłumaczyć z niektórych kontrowersyjnych wypowiedzi Korwin-Mikkego. Sądził pewnie, iż jego godność kandydata na prezydenta RP może na tym ucierpieć. I ja to  nawet rozumiem, ale przecież można się umówić, że nie komentujemy swoich wypowiedzi, z którymi się nie zgadzamy.

Rozumiem, że panu nie przeszkadzają wypowiedzi Korwin-Mikkego, np. że wie, kto z Polski szkolił terrorystów z Majdanu, ale nie powie, albo że nie powinno się oglądać zmagań paraolimpijczyków, bo równie dobrze można by organizować zawody w szachach dla debili?

Umówiliśmy się z Korwinem, że nie będziemy nawzajem komentować swoich słów.

Wygodne. Ale w  ubiegłym roku ?sam pan mówił, że nie po drodze jest panu z Korwin-Mikkem, bo on za wzór postawił sobie Augusto Pinocheta, a pan Viktora Orbana.

Po prostu nie popieram rozwiązań autorytarnych. Orban zbudował gigantyczny ruch społeczny, który stał się ogromną siłą. To nie jest człowiek, który rządzi dzięki poparciu kilku generałów, tylko dlatego, że przekonał miliony Węgrów, iż chce dla nich dobrze. Przeprowadza zmiany, które uważa za potrzebne, i utrzymuje wysokie poparcie. Dlatego Orban jest dla mnie wzorem, tak samo jak dla Jarosława Kaczyńskiego, który chciałby, żeby PiS stało się Fideszem.

PiS już nie jest takie zauroczone Orbanem, bo okazało się, że premier Węgier jest przeciwko sankcjom gospodarczym wobec Rosji.

Orban ma inne interesy niż my i inną sytuację geopolityczną. Dużo taniej płaci za gaz niż Polska i ma zagwarantowaną taką umowę na wiele lat. Prowadzi też strategię budowania wielobiegunowych sojuszów. Nie idzie więc na wojnę, na której nic nie wygra. Tym bardziej że on i Węgrzy mogliby zapłacić za takie zaangażowanie.

Popiera pan takie myślenie wyłącznie w kategoriach własnego interesu?

Tak. Uważam, że Polska też powinna to brać pod uwagę. Ewentualne sankcje wobec Rosji uderzą w polskich przedsiębiorców. A jakoś nikt nie mówi o rekompensatach dla nich, które nie  zostałyby później przez UE uznane za niedozwoloną pomoc publiczną. O tym powinniśmy dyskutować. Na sankcjach więcej stracą ci, którzy je wprowadzą, niż Rosjanie. A my powinniśmy postawić na działania dla nas najbardziej optymalne.

Czyli jakie?

Koalicja Gowina i Korwina miała szansę na kilkanaście procent poparcia. Ci dwaj politycy są wobec siebie komplementarni

Należy wycofać się z jak najmniejszymi stratami z obecnej eskalacji napięcia, naciskać na reformy na Ukrainie oraz wspierać tamtejszych  prozachodnich polityków, tak by w przyszłości możliwe było przystąpienie Ukrainy do UE. Wszystko to należy zrobić przy jak najmniejszych stratach terytorialnych państwa ukraińskiego.

Na aneksję Krymu należy zamknąć oczy?

Mówiąc uczciwie – tak. Alternatywą jest zaangażowanie się militarne, a tego nikt nie chce.

Nie boi się pan, że Władimir Putin właśnie rozpoczął realizację planu, o którym mówił kiedyś Lech Kaczyński – najpierw Gruzja, potem Ukraina, republiki nadbałtyckie, a wreszcie przyjdzie kolej na Polskę?

Oczywiście, że się tego boję. Dlatego powinniśmy szybko reformować państwo i podwoić wydatki na armię.

Pod tym względem nigdy nie będziemy w stanie przebić Rosji.

Ale nasz potencjał odstraszający musi być większy. Nie może być tak, że zlikwidowaliśmy armię poborową, a nie zbudowaliśmy armii zawodowej, natomiast pieniądze MON wydajemy głównie na emerytury wojskowe. Mamy armię emerytów, armię urzędników, a nie mamy armii, która strzegłaby naszych granic. To jest problem naszego kraju. Zamiast wydawać pieniądze na powiaty, powinniśmy je wydawać na wojsko, a powiaty po prostu zlikwidować. Poza tym należy włączyć obywateli w system obronności, bo ja sam i większość znanych mi mężczyzn nie mamy pojęcia, co należy robić w razie mobilizacji. Moment, w którym przestanie działać internet i telefony, może być katastrofą. A zagrożenia są całkiem realne, bo historia, wbrew modnym teoriom, wcale się nie skończyła.

Wróćmy do pana nowego projektu politycznego. Czy będzie pan kandydował na prezydenta Warszawy?

Będziemy budować szeroki komitet koalicyjny na te wybory i uważam, że uda nam się znaleźć lepszego kandydata na tę funkcję – inspirującego dla wszystkich środowisk.

Któż to może być? Czyżby Janusz Korwin-Mikke?

(śmiech) On nie jest fanem samorządności. Uważa, że najlepszymi prezydentami Warszawy byli komisarze – Stefan Starzyński czy Sokrates Starynkiewicz. Gdyby miał zostać komisarzem Warszawy, to pewnie pełniłby tę funkcję z dużo większym zapałem niż jako wybrany prezydent.

Czy Solidarna Polska jest brana pod uwagę w takim porozumieniu?