Paczka nie dotarła bowiem do adresatów z przyczyn niezależnych od nadawcy.
Dopalacze o nazwach: Mocarz, Kosior i Amsterdam Shop, Jan C. (dane zmienione) nadał do odbiorców za pośrednictwem skrzynki pocztowej jako susz roślinny. W rzeczywistości zawierały substancje psychoaktywne i zostały uznane za środki zastępcze, stwarzające zagrożenie dla zdrowia i życia. Państwowy wojewódzki inspektor sanitarny w Łodzi utrzymał w mocy decyzję powiatowego inspektora sanitarnego, wydaną na podstawie przepisów ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Ustawa, nowelizowana w 2015 r., zalicza dopalacze do środków zastępczych narkotyków.
Inspekcja Sanitarna zakazała wprowadzenia dopalaczy do obrotu i obciążyła Jana C. kosztami zniszczenia zajętych produktów.
Zgodnie z art. 4 pkt 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadzeniem do obrotu środka zastępczego jest udostępnianie m go osobom trzecim. Przepis nie określa, czy jest to sprzedaż hurtowa czy detaliczna, bezpośrednia bądź wysyłkowa.
Organy sanitarne stwierdziły, że zatrzymanie paczki przez Służbę Celną nie ma znaczenia w sytuacji, gdy już samo wysłanie pocztą przesyłki ze środkiem zastępczym do odbiorcy jest równoznaczne z wprowadzaniem do obrotu. Powołały się też na informacje o wielu postępowaniach administracyjnych i sądowych, w których Jan C. występuje jako prezes zarządu lub wspólnik w licznych spółkach z o.o. prowadzących sprzedaż dopalaczy. Sprzedaż środków zastępczych za pośrednictwem przesyłek ze skrytki pocztowej uznano za nowy sposób wprowadzania ich do obrotu.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi Jan C. domagał się uchylenia decyzji i zdjęcia rygoru natychmiastowej wykonalności. Argumentował, że jako osoba fizyczna nie może być jej adresatem, ponieważ w dniu nadania paczek przekazał skrzynkę pocztową spółce z o.o. Nie mogło też dojść do wprowadzenia środków do obrotu, skoro zostały zajęte przed ich doręczeniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę. W ocenie sądu to Jan C., a nie spółka z o.o., wprowadzał do obrotu środki zastępcze za pośrednictwem skrzynki pocztowej. Przepisy nie przewidują „przeniesienia skrytki" bez zgody urzędu pocztowego na jedną ze spółek Jana C.
Bez znaczenia jest, czy osoba, której ma być dostarczony środek zastępczy, jest bezpośrednim konsumentem czy odbiorcą, który następnie udostępnia go innym osobom. Sąd doszedł do wniosku, że taki sposób miał na celu obejście prawa i uniknięcie odpowiedzialności.
Sygnatura akt: III SA/Łd 992/15
Teraz z darmową dostawą i e‑wydaniem gratis!
