W rządowym przeglądzie sytuacji w ubezpieczeniach społecznych, który przekazano po parlamentu pod koniec zeszłego roku, znalazło się ciekawe spostrzeżenie: „Oszczędzanie na emeryturę nie jest jednak traktowane jak potrzeba podstawowa i nie prowadzi do dostosowań na poziomie budżetów gospodarstw domowych. Trwająca już prawie 20 lat kampania informująca o oczekiwanym spadku poziomu emerytur nie powoduje zmiany tego stanu rzeczy, choć przyczynia się do spadku zaufania do obowiązkowej części systemu emerytalnego.” Dodatkowo rząd uznał, że: „Liczba osób korzystających czy to ze zbiorowych, czy indywidualnych form oszczędzania na emeryturę, jest stosunkowo niska i znacząco odbiega od oczekiwań projektodawców. Dodatkowo, profil oszczędzających (najczęściej osoby stosunkowo zamożne) nie rozwiązuje podstawowego problemu, czyli niskich świadczeń emerytalnych dla dużej grupy uczestników obowiązkowej części systemu emerytalnego.”
Czytaj więcej
Debata o dobrowolnych składkach ZUS dla przedsiębiorców skupia się na emeryturach. Jeśli ktoś chce nań oszczędzać sam, znajdzie ofertę na rynku. Ale trudno o inną ochronę, jaką daje system państwowy.
Z badania opinii społecznej, które przeprowadziła firma Norstat na zlecenie Allianz Polska, wynika, że zmienia się sposób myślenia o czasie pracy w wieku dojrzałym. Podstawowym sposobem na utrzymanie się na starość będzie jednak – według zapewnień respondentów – dłuższa praca, a nie dodatkowe oszczędności emerytalne. Ankietę przeprowadzono w połowie grudnia, a wzięły w niej udział osoby w wieku 30 – 50 lat.
Większość z respondentów (77 proc.) zamierza „jak najdłużej pracować”. Prawie połowa (48 proc.) ponieważ obawia się, że nie będzie inaczej mogła się utrzymać (23 proc.) lub chce mieć dodatkowe pieniądze na utrzymanie (25 proc.). Jednak 29 proc. uważa, że zrobi tak ponieważ chce jak najdłużej czuć się osobami aktywnymi.
Tylko co piąty respondent (22 proc.) stara się gromadzić dobrowolne oszczędności emerytalne. Nieco mniej, bo 18 proc. zamierza po osiągnięciu wieku emerytalnego przestać pracować i utrzymać się tylko z emerytury z systemu obowiązkowego (ZUS lub KRUS).
