Samozwańczy potomkowie Aleksandra Macedońskiego

Rz: Antyrządowe protesty w Skopje przybierają na sile. Niektórzy zaczynają je porównywać z kijowskim Majdanem.

Mateusz Seroka: Sytuacja jest w pewnym stopniu podobna. W Macedonii mamy do czynienia z poważnym kryzysem politycznym. Rząd jest oskarżany o sfałszowanie zeszłorocznych wyborów, a premier o masowe podsłuchiwanie dziennikarzy, opozycji, a nawet polityków z własnej partii. Jednak nie widać tu żadnych inspiracji majdanowskich, one pojawiały się raczej w Bośni i Hercegowinie. Protesty w Skopje wynikają z wewnętrznych problemów kraju. Przy czym rząd wciąż cieszy się pewnym poparciem społecznym, nie wiadomo więc, jak rozwinie się ten kryzys.

Ludność dzisiejszej Macedonii to prawdziwa mieszanka etniczna: mieszka tam bardzo dużo Albańczyków, trochę Turków, Serbów i Romów. Większość stanowią jednak Macedończycy. Tylko kim właściwie oni są?

To młody naród, właściwie to grupa słowiańskojęzyczna. Język mają bardzo podobny do bułgarskiego. Początkowo ich droga emancypacyjna wręcz była wspólna z bułgarską. Jednak Bułgarzy postawili w końcu na odrębny od macedońskiego dialekt wschodniobułgarski. Macedończycy poczuli wtedy pewną odrębność, a ich drogi zaczęły się rozchodzić. Przełomowym momentem było powstanie ilindeńskie w 1903 roku, kiedy to Macedończycy zorientowali się, że mogą walczyć o jakąś autonomię, a może nawet o coś więcej...