Święta na świecie

We Francji Wielki Piątek jest dniem wolnym od pracy w siedmiu departamentach Alzacji, która między 1871 a 1919 rokiem należała do Niemiec i w której wciąż obowiązują niemieckie przepisy dotyczące państwowych świąt. Wielki piątek jest także państwowym świętem i dniem wolnym od pracy w terytoriach pozamorskich czyli na Gwadelupie, Martynice, Gujanie oraz wyspie Reunion. Na wyspie Reunion nie tylko nie pracuje się w Wielki Piątek, ale wszystkie szkoły i sklepy są zamknięte.

W Alzacji Wieli Piątek jest najważniejszym dniem świąt dla lokalnych protestantów. Wszyscy ci, którzy przez okrągły rok nie chodzą do kościoła, w Wielki Piątek pojawiają się na uroczystościach. Miejscowi katolicy mówią na tych protestantów "Wielkopiątkowi Chrześcijanie". Dla katolików w Alzacji to poniedziałek świąteczny, czyli drugi dzień święta zmartwychwstania Chrystusa, jest prawdziwym świętem, a nie Wielki Piątek.

W przeszłości katoliccy chłopi w Alzacji celowo pracowali na polach w Wielki piątek, by zepsuć protestantom wolny dzień. Ci się mścili, pracując w święto 15 sierpnia. We wszystkich krajach protestanckich w Wielki Piątek odbywają się uroczyste nabożeństwa, podczas których śpiewane są pieśni, czytane są fragmenty z Pisma Świętego i wspominana jest męczeńska śmierć Chrystusa na krzyżu.

Poniedziałek Wielkanocny jest dniem wolnym od pracy w 116 krajach świata, w tym we wszystkich krajach Europy, z wyjątkiem Rosji. Tylko w nielicznych święta Wielkanocy trwają cały tydzień. Jednym z tych krajów jest Hiszpania.

Wielkanoc to najważniejsze święto dla Hiszpanów i obchodzone jest bardzo uroczyście z wielkim przepychem. Ludzie świętują tu w kościołach oraz na ulicach miast i wiosek, biorąc udział w licznych procesjach. Procesje organizują bractwa, z których każde ma swojego patrona. Najbardziej spektakularne procesje Wielkiego Tygodnia odbywają się na południu kraju - w Sewilli, Maladze, Murcji, oraz w Valladolid. Ubrani w historyczne stroje członkowie bractw niosą ogromne platformy z figurami przedstawiającymi Matkę Boską, Chrystusa lub sceny pasyjne. Na północy Hiszpanii już w piątek poprzedzający Wielki Tydzień dźwięki bębnów ogłaszają zbliżające się święta.

Także we Francji Wielkanoc niegdyś trwała cały tydzień. W XI wieku wprowadzono zwyczaj obchodzenia Świętego Tygodnia od piątku do piątku. Cały ten tydzień był wolny od pracy. To się zmieniło dopiero z chwilą zawarcia konkordatu między Napoleonem Bonaparte i Watykanem w 1801 roku. Dziś Francuzi świętują tylko w niedzielę i poniedziałek. Laickość zabiła ostatnie chrześcijańskie tradycje i zamiast iść na msze Francuzi wolą urządzać pikniki na dworze lub wyjechać na weekend nad morzę.

U naszych czeskich sąsiadów Wielkanoc to przede wszystkim pisanki, rózgi, drewniane figurki, drewniane kołatki i kolęda. Według sondażu opublikowanego 29 marca w dzienniku Mladá fronta Dnes 96 procent Czechów mimo upadku tej tradycji za czasów komunizmu obchodzi święta Wielkiejnocy.

W Palmową Niedzielę święci się, zamiast palm, bazie. Czesi nie nazywają więc Wielką Niedzielę palmową tylko kwiatową. W poniedziałek chłopcy z rózgami ganiają dziewczyny i smagają je po nogach. W zamian dostają pisanki, kolorowe wstążki lub coś do jedzenia. Na Węgrzech w poniedziałek wielkanocny chłopcy oblewają dziewczyny perfumami. W zamian za to dziewczyny dają im świąteczne jajka lub symboliczną sumę pieniędzy. Ten zwyczaj ma gwarantować szczęście i pomyślność przez cały rok. W Wielkiej Brytanii w poniedziałek świąteczny chłopcy chodzą od domu do domu z krzesłem zdobionym kwiatami. Dziewczyna musi siąść na krześle, potem chłopcy podnoszą ją wraz z krzesłem trzy razy w powietrze. W zamian otrzymują pieniądze lub pocałunek. W następny dzień, wtorek, to dziewczyny chodzą od domu do domu z krzesłem. Na południu Włoch w poniedziałek świąteczny przygotowuje się piknik rodzinny na świeżym powietrzu podczas którego zjadane są pisanki, przygotowane wieczór wcześniej.

W Grecji i Szwecji maluje się jajka na czerwono jako symbol nowego życia, które człowiek otrzymał dzięki ofierze Chrystusa. W południowych regionach Niemiec i w Austrii istnieje tradycja "uderzania jajkiem" (Ostereiertitschen). Każdy członek rodziny bierze ugotowany na twardo jajko i uderza jego ostrym końcem w ostry koniec jajka drugiego. Wygrywa ten, którego jajko pęknie.

W Bautzen w Saksonii oraz w Wielkiej Brytanii co roku turla się jajka z górki (Ostereierschieben), a w większości niemieckich krajów związkowych ludzie bawią się w zabawę polegającą na turlaniu jajka po dwóch wbitych do ziemi kawałkach drewna. Kiedy jajko się sturla, kolejny zawodnik musi próbować w nie trafić swoim jajkiem (Eierschibbeln).

W Finlandii znajomi uderzają się lekko gałązką sosny, by przypomnieć o liściach palmowych, którymi przywitano Chrystusa w Jerozolimie. Wielkanoc to w Finlandii także święto świeczek. Całe miasta zapalają się światłem tysięcy świec.

Kościół Społeczeństwo

Pozostało 90% artykułu